18 นาโอมี เมือต ยุ ตอน รพาวม รูต นึง ซ โฮว ดิ อื ไม่ แตะ ตอก เซ เญือะ ดวน โตว อื แม.
โม เซ เกือฮ ติ แตะ ไก เวลา ละ ซ ง่อต เนอึม แตะ ลปุง เพอึก ตอม โม ไกญกอ ยุฮ แตะ ละ แตะ. ไก รพาวม ติ โดฮ ละ ซ ตอ เตือง ไล เลีม แตะ เคะ ปุ แตะ. กอ โซม ดิ ไม่ ปุ แตะ, ไม่ กอ ไววอน โรฮ อื ไม่ ปุ แตะ.
เญือม โอ ปาวโล ฆวต เนอึง ป อัฮ เอะ ละ แตะ, เอะ เอ เคราะ เอิน เนอะ ป อัฮ แตะ ฆาื อื, อัฮ เฮี, “เกือฮ มัฮ ตัม รพาวม พะจาว,” อัฮ เซ.
ลั่ก ก ลอยจ ลปุง เงอะ เฮี, ไมจ เปอะ เกือฮ ติ แตะ ปุน เรียง แด่น แตะ เบือ พะโองจาว, ไม่ เบือ อัมนัต ระ ยุฮ อื.
เญือะ เซ กอ โมวน เนอ ลอต เอีญ ดิ ไม่ ปุ แตะ ฮอยจ นึง ย่วง เบ่ตเลเฮม. เญือม เอีจ ฮอยจ อื, ปุย ย่วง เซ โตวฮ ฆราึง ฆาื อื. โม ปรโปวน ย่วง เซ อัฮ เฮี ละ ปุ แตะ, “ปุย เซ อัม มัฮ เนอึม นาโอมี แล?” อัฮ เซ.