ปุย โม เซ มัฮ ไลจ รพาวม อื นึง ยุ อื โอ กัน ยุฮ ปุย วิฮัน เซ ทัน โฮว ลั่กกา แตะ. โม เซ ปังเมอ ซ ยุ ไปญ เซรูบ่าเบ่น เซ ลุกดิ่ง, ละ ซ เกือฮ อื กัน ยุฮ ปุย วิฮัน เซ แปน ป ฟวยจ. เญือม เซ ซ มวน รพาวม ฆาื อื,” อัฮ เซ พะจาว. เตปด่า เซ โลยฮ อื เนิ ตอก เฮี, “ออม เตือง อาแลฮ อื เซ มัฮ ไง่ พะจาว ป แลน ป แก โอเอีฮ เลี่ป ปลัฮเตะ เฮี,” อัฮ เซ.