164 เญือม ง่อต ไลลวง โกตเกน ซืไซ ยุฮ เปอะ เซ, อาึ ทไว รซอม ญันดี่ ละ ปะ เบือ อื ติ ซเงะ อาแลฮ โฮน เอิน.
อาึ โกฮ เมือ ง่อน ซาวม ละ ลืลาว แตะ ปะ, นึง มัฮ โกตเกน ยุฮ ปะ เซ ป ซื ป ไซ เนอึม.
ปัว เกือฮ ปุย นึง บลาวง ซีโยน อาวม รพาวม ญันดี่ แตะ. เกือฮ ปุย นึง เมือง ยูด่า โครยญ ย่วง โฮลฮ รพาวม ไมจ มวน แตะ นึง มัฮ ปะ ป รเตีฮ โอเอีฮ ตัม ซื ตัม ไซ อื.
อาึ กอก รโฮงะ รพาวม ตุก แตะ ละ พะจาว ไม่ เยือม แตะ, เตือง เมือ ก ซะ, เมือ ซเง่ะ ฮอยจ ละ เมือ ก ซาวม อื. พะจาว แจง ซ ง่อต อื เนิ.
ปุย เมือง ซีโยน ญันดี่ เบือ อื, ปุย ไน ย่วง ยูด่า ไมจ มวน รพาวม นึง ฮมอง อื ตอก รเตีฮ พะจาว ปุย.
เญือม เซ โม ป เกละยุ ด่านีเอน เซ บะ ปุ แตะ โฮว โพก แลน ด่านีเอน. ชวน ไววอน ลั่ง อื ปัว โอเอีฮ นึง พะจาว ยุฮ แตะ.
กัน รเตีฮ ยุฮ อื มัฮ ป ซื ป ไซ ไม่ ป ปุก ป ลอก โครยญ เจือ. มอจังคึต ระ เซ ป เกือฮ ปุย ปลัฮเตะ ยุฮ ป คึต ป ตวยฮ ฆาื กัน บาึฮ ม่อยญ ฮอยญ เรี ยุฮ อื เซ เอีจ ตัตซิน อื เกือฮ ลอก ตุต แตะ. พะจาว เอีจ โรก เวน ละ ปรโปวน เซ รโตง ฮนัม กวนไจ ยุฮ แตะ,” อัฮ เซ เซียง ฮมอง เงอะ เซ.