“ง่อต แลน, อาึ เอีจ เพรียง เนอึม เพรียง แนม อาึง โอเอีฮ โฮวน เจือ ละ ซ ยุฮ เปอะ วิฮัน ยุฮ พะจาว เซ นึง. เอีจ เพรียง อาึง ไคร ละ ติ แซน ตะลัน. เพรียง โรฮ อาึง มาื ละ ติ ลัน ตะลัน. เพรียง แม โรฮ อาึง ไร ซเงี ละ ไม่ ไร เนอึม, โฮวน เอิน ปอ โอ เญาะ ปุน แฆ เมาะ ไก นัมนัก อื. โนก ฮา เซ เอีจ เพรียง แม โรฮ อาึง โคะ ละ, ไม่ ซโมะ โฮวน โรฮ. ดัฮ ปะ ฆวต บุ ลั่ง โฮฮ ฮา เซ โฮ, แปน ลั่ง.