7 โม ป อาวต ดิ ไม่ อาึ นา เซ เยอ โฮลฮ โตว ยุ อื ป ยุ อาึ เซ. ฮลัต ลอน ปอ รกุฮ รเตียง อื เอิน, ตอ โฮว เม่าะ ติ แตะ ฆาื อื. มัฮ อาึ โน่ง ป โฮลฮ ยุ อู.
ปรเมะ เซ อัฮ เฮี, “อาึ ฮมอง ลอยฮ โฮว เปอะ นึง รปึม เซ. ฮลัต ฆาื, ตอ เม่าะ ฆาื อาวต ฆาวง แตะ,” อัฮ เซ.
ปุย โม เซ ซ ซาวป เม่าะ ติ แตะ นึง เฆียป ซโมะ โตะ รอัง, ซ ซาวป โรฮ กาวง โตะ เตะ ละ อาวต แตะ นึง, ละ ซ เกือฮ อื ติ แตะ โปน ฮา รพาวม ฮาวก ยุฮ พะจาว, ไม่ อัมนัต รัง ซเปีย คึนัก ยุฮ อื.
อัม ไก ป เกียฮ เม่าะ ติ แตะ ก โอ อาึ ซ ยุ อู? อาึ มัฮ พะจาว ป อาวต โครยญ โดฮ เตือง นึง ปลัฮเตะ ไม่ ปลัฮ มะลอง.
“ปะ ป มัฮ ปุย ปลัฮเตะ เอ, ไมจ เปอะ โซม ป โซม ป ปอน ยุฮ แตะ เซ ไม่ รกุฮ รเตียง แตะ. ไมจ โรฮ เปอะ ญุ รอาวม เซ ไม่ ฮลัต เตีจ โตวฮ ฆราึง แตะ.
โม ป โฮว ไม่ เยอะ ยุ โรฮ อื ซเปีย เซ ปังเมอ โอ ฮมอง เซียง ป อัฮ โอเอีฮ ละ อาึ เซ,
โม ป โฮว ไม่ อื เซ ชุง นา เซ. โฆย แนฮ นึง ฮมอง แตะ เซียง ป โอ แตะ ยุ โกะ อื.
ป ยุ ป ฮมอง โม เซ มัฮ ป ฮลัต ลัมเลือ ปุย นึง, ปอ อัฮ ไอ โมเซ อื ตอก เฮี, “อาึ ฮลัต เตอะ ปอ รกุฮ แตะ เอิน,” อัฮ เซ.