16 เญือม เอีจ เลียก ปุย โม เซ ฮอยจ โตะ เญือะ อา, ยุ ฮุป ป ไอจ นึง เตียง เซ, ไม่ รฆวง ฮาึก ปิ ป อาวต นึง ไกญ อื เซ.
มีคัน เซ ตุย ฮุป ป ไก นึง เญือะ แตะ เซ, เกือฮ อื ไอจ นึง เตียง. ตุย อาึง รฆวง ฮาึก ปิ นึง ไกญ อื, เลอึป แม อื นึง ลปิ ดา โกะ อื ไอฮ.
ฟวยจ เซ ซาอุน ดวน ปุย โม เซ แม แลน ที อื อัฮ เฮี ละ อื, “ไมจ เปอะ ยวก เอิน โรวก เตือง ควน ไอจ อื เซ เดอึม อาึ ซ โฮลฮ ยุฮ ยุม ไม่,” อัฮ เซ.
ซาอุน ไฮมญ มีคัน ฆาื อื ตอก เฮี, “ปะ เมอยุ จุ เปอะ อาึ อื? เกียฮ เกือฮ โน่ง เปอะ ป เกละยุ อาึ โฮลฮ ตอ โปน อาึ เมอ?” อัฮ เซ. มีคัน โลยฮ อื, “ดัฮ อาึ โอ เกือฮ ตอ โฮ, เตอ อัฮ ติ แตะ ซ ยุฮ ยุม ไม่ อาึ ฆาื อื,” อัฮ เซ.