2 ریشاَسبیَل باس هوشیار ئو سنگین بوئن ئو نوا ووژو بِگِرِن ئو اِنوم ایمون ئو مِحبت ئو پایاری دُریس رفدار بِهَن.
اونَل هاتِن اَرِه تک عیسی ئو وخدی دییو اَ پیا مِلاکَتدارَ گه وِرِکار کَتوئیِ گیر قُشون، اِسگَه جِنِکی کِردیَسِ وَر ئو عاخل نیشتیَس اَر اورَه، زِلَتِراقا بین.
اَسَه مردِم هاتِنَ دِریر تاگَه اَ چیئَه گه اتفاق کَتوئی بوئینِن، وخدی رَسینَ اَرتَک عیسی ئو دییو اَ پیاءَ گه مِلاکَتَل اژ او هاتوئینَ دِریر، کِراس کِردیَسیِ وَر ئو عاخل نیشتیَس اَر وَر پال عیسی، زِلَتِراقا بین.
وخدی پولُس اژ صالحبیئین، پیَریزگاری ئو داوری گه میا بای، قصَه کِردی، فِلیکْس هِراسونا بی ئو وِتی: «دیَر بسَ! اِسگَه بِچُ. وخدی مِجالی پیا کَم، هِناتَ مَهَماِر.»
اَرِیَگه وَهسونگَ فیضی گه بیَسَ نَصُی مِه، موشِمَ هر کُم اژ هُمَه گه ووژتو ویشتِر اژ اَ چیئَه گِ باس، نَذانِن، بلکِم هر کُم چَن ایمونی گه خدا بَشخیَسیئونتو، وَه قضاوت دُریس فگِر بِهَن.
اژ ایی گیژی مَسیَ بورنَ دِریر ئو دیَر گنا نَهَن؛ اَرِیَگه بِری هَن گه خدا نِمَشتاسِن. یَه موشِم تاگَه خجالتا بوئینو.
هر کی مِسابقَه مِ سزاءَ مِ اَر ووژ گه اِ کُل چی نوا ووژ بِگِری. اُوُ اَرِه یَه هُنَ مَهَن تاگَه تاجی گه اژ بِنَ مَچو، بارنَ دس؛ مِنتائای ایمَه اَرِه تاجی گه اژ بِن نِمَچو، هُنَ مِهِیم.
اَرِیَگه اَرّ ایمَه عَخِلمون اژ دس داءَ، وَه خاطر خداءَ؛ اَرّ عاخِلیم وَه خاطر هُمِئَه.
مِلائمت ئو نوا ووژ گِرتِنَ. هُیچ شریعتی اَرضد یوئنَ نیَ.
دُماخِرِ، اِاِ بِرال، هر چی گه راسَ، هر چی گه عزّت دیری، هر چی گه دُریسَ، هر چی گه پاکَ، هر چی گه باوِ دلَ، هر چی گه لائق شگِر کِردِنَ، اَرّ فِرَه خوءَ، اَرّ لائق شگِر کِردِنَ، وَه ایی چیئِلَ فگِر بِهَن.
اِسَه باس اِجور باقی، نِئسیم، بلکِم بِمینیمَ خَوَر ئو وَه سر ووژمونا بوئیم.
مِنتائای اَرِیَگه ایمَه هِن روژیم، باس وَه سر ووژمونا بوئیم، ئو ایمون ئو مِحبت اِجور زِریای بوئنیم اَر وَر سینَهمونا ئو کِلاوخور امید نجاد بنیمِ سر.
اَرِه زِنهاکارَل ئو پیالی گه وَهگَرد هُمجنس ووژونَ مِئسِن؛ اَرِه تاجرَل بردَه، دِروزِنَل ئو کسَلی گه شاتی دِروءَ میَن ئو هَمیش اَرِه هر کاری گه اَرضد تیَلیم دُریس بو،
ئو فیض خداونمونَ گَرد ایمون ئو مِحبتی گه ها نوم مسیحْ عیسیاِر، چَلچَل رِشیا اَر سر مِناِرا.
وَه تیموتائوس، آویل حَخِم اِنوم ایمو: فیض ئو ریَمَت ئو سِلامتی اژ جونِم خداءِ باوَه ئو خداونمو مسیحْ عیسی اَر تو بو.
مصقود ایی فِربون ایمَه مِحبتَ، گه اژ دل پاک، وِژدان خو ئو ایمو رُیراسَ مای.
هَرِ ایی جوریشَ ژِنَلو باس سنگین بوئن، بُختِمچی نوئن، بلکِم وَه سر ووژونا بوئن ئو اِ کُل چی وفادار بوئن.
اِسَه، یِه اُسقُف باس چیئی اِ زِنِهی ناوتی تا وَهسونگَ اَوا لارَه بوتی اَری، میردَه یِه ژَن بو ئو وَه سر ووژا بو، بتونی نوا ووژ بِگِری، آوِریدار ئو هُنهاوو بو ئو بتونی تیَلیم بِ؛
هَمیش باس عتِعیال ووژ خو ادارَه بِهِه ئو آیلَلی جوری باریَ عمل گه وَه عزّت کامل اَژی فِربو بیَرنی.
هَمیش شمّاسَل کلیسا باس سنگین بوئن؛ نه وَر آینَه پِشت مخِراض یا شِراوی ئو یا اِ تَما نفع نادُریس.
خِض اَر پیا رُیچَرمین نِهَه، بلکِم اِجور باوَه ووژِت تشویق کِیتی، ئو جِهالَل اِجور بِرال ووژِت،
ایی شاتیَ راسَ. اِسَه سخد خِض بِهَه اَرینو تا اِ ایمو دُریس بوئن،
بلکِم هُنهاوو ئو دوسدار خوئی بو ئو نوا ووژ بِگِری ئو آم دُریس ئو مقدّس ئو مِنظمی بو.
اِ کُل لِحاظی اَرِه کارَل خو سرمقش بو، ئو اِ تیَلیم ووژِت رُیراسیِت داشدوئی ئو سنگین بو،
وَه ایی حالا وَه خاطر مِحبت، بیتِرَ مَذانِم گه خواهشد اَژی بِهَم. اِسَه مِه، پولُس، گه ریشاَسبیای کِم ئو اِسگِهیشَ وَه خاطر مسیحْ عیسی هامِ زندوناِر،
اِسَه فگِرَلتو اَرِه عمل آمادَه بِهَن، هوشیار بوئن ئو امیدتو کامل اَر فیضی بو گه موقَع ظاهربیئِن عیسی مسیح ماوَ نَصُیتو.
آخِر کُل چی نزیکَ؛ اِسَه وَه خاطر دوعائَلتو نوا ووژتو بِگِرِن ئو وَه سر ووژتونا بوئن.
هوشیار بوئن ئو حُواستو بو، دشمن هُمَه ابلیس اِجور شیری گه مَنِرکِنی دیری گِرد سِرَ مِ ئو مِنِی کسی مِهِه تا قویت اِرادِیتی.
ئو اَر شناخت، نوا ووژ گِرتِن، ئو اَر نوا ووژ گِرتِن، دَرینداری، ئو اَر دَرینداری، دینداری،