4 هَر اَژی جورَ، اِاِ بِرال، هُمِهیش وَهسونگَ لار مسیح نِسوَتَ شریعت مِردینونَ تاگَه هِن یَکیتِر بوئینو، یانی او گه اژ مِردیَل زِنیا بی، تاگَه اَرِه خدا ثمر باریم.
وخدی هَنی داشدو مَهُاردو، عیسی نونِهَه گِرتی ئو دُما شگِر کِردِن، کُت کِرد ئو داءَ شاگردَل ئو وِتی: «بِسینِن، بیرِن؛ یَسَ لار مِه.»
مِنتائای تُئمَلی گه اِ زَمی خو کِشت بینَ گانَ کسَلی گه کلوم خداءَ مَشتوئِن ئو مَچِنیِ گِرد ئو سی ئو شص ئو صد بِرُوَر ثمرَ مارِن.»
جِلال باوَهم ها نوم یَگه هُمَه ثمر فِرِهی بارینو؛ ئو هُنَ ثابتَ مِهِینو گه شاگرد مِنینو.
بُئی هِن ذُماءَ، مِنتائای رِقیف ذُما گه هوسیاءَ دَنگ اوءَ مَشتوئی، اژ شِنَفتِن دَنگ ذُما خَوشالی فِرِهی مِهِه. اِسَه خَوشی مِنیش هُنَ کامل بیَ.
مِنِم اَ نُو زِنیَ گه اژ آسمو هاتَ هُار. هر کی اژ ایی نونَ بیری، تا ابد زِنیَ مَمینی. لار مِنَ اَ نونَ گه ژییاینَ موئَشخیَ دنیا.»
هَرهُنَ، هُمِهیش باس ووژتو نِسوَتَ گنا وَه مِردی بِگِرینو، مِنتائای اِنوم مسیحْ عیسی نِسوَتَ خدا، زِنی.
اَرِیَگه گنا اَر هُمَه حکِمرونی نِمِهِه، اَرِیَگه اِژیر شریعت نیئینو بلکِم هاینونِ ژیر حکِمرونی فیضاِر.
اصِلا! ایمَه گه نِسوَتَ گنا مِردیم، چطورَ مَتونیم اِنوم زِنِهی بِهِیمی؟
مِنتائای اِسگَه گه اژ گنا آزاد بینونَ ئو بینونَسَ خُلُمَل خدا، ثمری گه میَرینو قدوسیّتَ گه آخِری ژییاین ابدیَ.
اِسَه اَرّ وخدی گه میردَه زِنیَسی، وَهگَرد پیایتِرا زِنِهی بِهِه، موشِنیئون زِنهاکار. مِنتائای اَرّ میردَه بِمِرتی، اژ ایی شریعتَ آزادَ، ئو اَرّ شوی بِهِئَه پیایتِر، زِنهاکار نیَ.
مِنتائای اِسگَه گه نِسوَتَ اَ چیئَه گه اِ قِدِبَن بیمونی، مِردیمونَ، اژ شریعت آزاد بیمونَ، تاگَه وَهسونگَ روحالقدس وَه طُرُخ تازَه، خِلمت بِهِیم، نه وَه طُرُخ کُینَه اَ چیئَه گه نُیسیاءَ.
اَرِیَگه اِنوم مسیحْ عیسی، شریعتِ روحِ ژییاین، مِن اژ قانون گنا ئو مرگ آزاد کِردی؛
اَ پیالَه بِرَکتی گه وَه خاطری شُگِرَ مِهِیم، مَر هُمبیَر بیئِن اِ خوین مسیح نیَ؟ اَ نونی گه کُتَ مِهِیم، مَر هُمبیَر بیئِن اِ لار مسیح نیَ؟
اَرِیَگه مِن اَرِه هُمَه خیرَت دیرِم، خیرَتی گه اژ خداءَ، اَرِیَگه هُمَهم اَرِه یِه میردَه دسگیرو کِردیَ، تا اِجور دِت اوزا ئو پاکی پیشکَشتو کَم اَر مسیح.
مسیح هُنَ ایمَل اژ لیَن شریعت آزاد کِردی وَه ایی خیمتَ گه ووژ اِجال ایمَه لیَن بو، اَرِیَگه اِنوم تورات نُیسیاءَ گه «هر کی بوءَ دارا، لیَنَ ماوتی اَری.»
مِنتائای اَرّ وَه روحِ خدا هدائَت بوئینو، دیَر اِژیر شریعت نیئینو.
او رسمِرِسیمی گه اِ حکمَل شریعت بی، بیاتبار کِردی، تاگَه اِنوم ووژ اِجال دو، یِه اِنسو تازَه خَلک بِهِه، تا باعث صُئل ئو سِلامتی بو.
پِرا بوئینون اژ ثمر صالحبیئینی گه وَهسونگَ عیسی مسیح وَه بارَ مای، اَرِه جِلال ئو شگِر خدا.
نه یَگه وَه دُم پیشکَشیا بوئم، بلکِم هام اَر دُم ثمری گه اِتِبار هُمَه اَرتَک خدا ویشتِرا کِ.
تا رفدارتو لائق خداون بو، اِ هر لِحاظ خَوشالا کِینونی، ئو اِ هر کار خوئی ثمر بارینو ئو اِ شناخت خدا رشد کِینو
اِسگَه مسیح وَهسونگَ مرگ ووژ اِنوم لار جسمونی ووژ، هُمَه دوسی داسی، تا مقدّس ئو بیعِو ئو بیهُیچ خِضی باریتون اَرِه تک خدا،
انجیلی گه رَسیَسَ بینتو هَرهُنَ گه اِ سِرُسَر دنیا ثمرَ مِ ئو رشدَ مِهِه، هَرهُنِیشَ اژ روژی گه هُمَه اَوتونَ شنَفت ئو فیض خداتون اِنوم حخیخت فیَمی، اِنوم هُمِهیش کار کِردیِ.
ئو اَ سند قَرتی گه وَه قانونَلی اَرضد ایمَه بی باطل کِردی، ئو اژ نومجا هیزدا میخکو کِردی اَر صلیب.
اَرّ وَهگَرد مسیح وَه اصول ایی دنیاءَ مِردینونَ، اَرِهچَه اِجور کسَلی گه هَماری هَنی هِن ایی دنیانَ، مچینونِ گِرد حکمَل اَوَه، حکمَلی گه موشی:
ایمَه، وَهسونگَ قُرونی لار عیسی مسیح، یِه گِل اَرِه همیشَه وَخم او بیمونَ.
مسیح ووژ گنائَل ایمَه اِ لار ووژ اَررُی صلیب گِرتیِ کول، تا ایمَه اَرِه گنا بِمِریم ئو اَرِه صالحبیئین زِنِهی بِهِیم، هَراَ کسَ گه وَه زیَمَل او شِفاتو گِرتیَ.
خَوشالی بِهِیم ئو دودَسمالَه بِگِریم، ئو جِلال دِیمی، اَرِیَگه زَمو داوات اَ وَرکَ رَسیَ، ئو بُئی او ووژ حاضر کِردیِ؛
یَکی اژ اَ هفت فریشدَه گه هفت جُم پِر اژ هفت بِلا آخِرو داشد، هات ئو وِتیَ مِه: «بوری! مِه بُئی، یانی ژَن وَرک نشونتَ میَم.»