5 مِنتائای تو وَه خاطر یَگه اِژیر نِمَچین ئو یَگه دلِت نِمِیتی توئَه بِهِین، خَضو اَرِه ووژِت، اَرِه روژ خَضو اَمارَ مِهِین، اَ روژَ گه داوری عادلونَه خدا اِنوم آشگارا ماوتی.
اَرِیَگه خَضو خدا اژ آسمونَ ما اَرضد کُلِ جور بیدینی ئو ناراسی مردِمی گه وَه ناراسیو نوا حخیختَ مَگِرِن.
اِاِ بِرال، نِمِم اژ ایی رازَ بیخَوَر بوئینو -ناخواد گُمو کِینو دونائینو- گه سنگدلی اَر بِری اژ قوم اسرائیل حکِمرونیَ مِهِه، تا وخدی گه شِمار خِرِیهودیَلی گه میا نجاد بِگِرِن، کاملا بو.
چَه ماو اَرّ خدا وَهیاآگه مِیتی خَضو ووژ نِشو دِ ئو قدِرت ووژ بشتاسِنی، حاجَتَل خَضو گه اَرِه نابودی حاضر بوئین، وَه صبِر فِرِه تیَمِل کِ،
اَرِیَگه کُل ایمَه باس اِبِرُوَر تخت داوری مسیح بوسیم، تاگَه هر کس، مِطابق اَ چیئَه گه اِ لار ووژ اَنجوم داسی، چه خو چه گَن، باریَ دس.
یوئنَ کُل نشونَه داوری عادلونَه خداءَ، ئو ثمر یَسیَ گه هُمَه لائق اَ پاتِشائی خداءَ بوئینو گه دیرینو اَرِه اَویشَ عذاوَ مَکیشینو.
بلکِم کُلِ روژی، تا اَ زمونی گه هَنی موشِنیئون ’ایمِرو‘، پَن یَکتِری دَن تا کسی اَژینتو وَه خاطر فن گنا، دلَ بَرد ناوتی.
هُنَ گه اِنوم کِتاو زبور داوود وِتیِ: «ایمِرو، اَرّ دَنگ اوءَ مَشتوئینو، دلَلتونَ بَرد نَهَن، هَراَ جورَ گه اِ اَ کورفِربونیَ.»
خدا اِدوارَه روژ مصقوصی مَیِّنَ مِهِه، یانی ’ایمِرو‘ ئو دُما مِدت فِرِه، اِنوم کِتاو زبور اژ زوئو داوود پِخَمَر، وَه ایی کِلمهلَ وِتیِ: «ایمِرو، اَرّ دَنگ اوءَ مَشتوئینو، دلَلتونَ بَرد نَهَن.»
طِلا ئو نُخِرَهتو ژَنگ داسی ئو ژَنگ دائِنو ماوَ مدرکی اَرضد هُمَه ئو اِجور آگِر گوشد لارتونَ میری. هُمَه اَرِه روژَل آخِر هُنَ ثرودتونی جیَم کِردیَ.
اِسَه خداونَ مَذانی چطور آم دیندار اژ اِنتحونَل نجاد بِ ئو آمی گه صالح نیَ بِیلی اَرِه مِکافات روژ داوری،
مِنتائای وَهسونگَ هَراَ کلومَ، آسمونَل ئو زمینی گه اِسگَه هَسی اَرِه آگِر نیریانَسِ لا ئو تا روژ داوری ئو نابودی بیدینَل حفظَ موئن.
ئو فریشدَهلیشی گه نوسیان اَرسر مقوم قدِرتواختیار ووژو، بلکِم جالیز دُریس ووژو هُیشتونِ جا چِن، اِ زنجیرَل ابدی هُیشتیَسیِ تیَریکی شوءَزنگی تا موقَع داوری اِ اَ روژ کَلِنگَ.
مِجالِم دائون تاگَه توئَه بِهِه مِنتائای او نِمَچوءِ ژیر یَگه اژ بیعصمتی ووژ توئَه بِهِه.
اَرِیَگه روژ کَلِنگ خَضو اونَل رَسیَ ئو کیَ مَتونی طاخَت باری؟»