2 اِسَه اَوَه گه اَرضد قدِرتی هیزگِری، اَرضد اَ چیئَه گه خدا مَیِّن کِردیِ، هیزگِرتیِ؛ ئو کسَلی گه هُنَ مَهَن، داوریَ موئن.
«مِنتائای هِرّو اَرِنتو اِاِ مَلِمَل تورات ئو شیخَل فرقَه فَریسی، اِاِ ریاکارَل! اَرِیَگه هُمَه در پاتِشائی آسمون اَررُی مردِمَ موئنینو؛ نه ووژتونَ مَچینون اِنوم ئو نه مِیلینو کسَلی گه میا بان، بِچِن اِنوم.
اژ ایی لا مالَل بیوَهژِنَل خارَتَ مَهَن ئو اژ اَ لا، اَرِه هوفَلی کِردِن، دوعا ووژو طویلَ میَن. مِکافات یوئنَ فِرَه سخدتِرَ ماو.»
اژ یِه لا مالَل بیوَهژِنَل خارَتَ مَهَن ئو اژ یِه لاتِر، اَرِه رِشالَتی، دوعا ووژو دِریژا مَهَن. مِکافات یوئنَ فِرَه سخدتِرَ ماو.»
کُل کسی باس فِربوبَر قدِرتَلی گه حکِمرونیَ مَهَن، بو، اَرِیَگه هُیچ قدِرتی نیَ مَر اژ جونِم خدا، ئو اونَلی گه هَن، اژ جونِم خدا نیریانَ.
اَرِیَگه دُریسکارَل زِلَئون اژ حکِمرونَل نِمَچو، مِنتائای خِلافکارَل زِلَئون اَژینونَ مَچو. آیا مِت زِلَت اژ صائای قدِرت نَچو؟ اِسَه اَوَه گه دُریسَ اَنجوم دَ گه تیَریفت اَژینَ مِهِه.
اِسَه آم باس فِربوبَر بو، نه فَخَد اَرِیَگه اژ خَضو خدا دویر بو، بلکِم وَه خاطر وِژدونیش.
اَسَه موشینئونِم: «اِسَه دیَر اَرّا ایرادمون اَژینَ مَگِری؟ اَرِیَگه کیَ گه بتونی بوسی اِبِرُوَر خواس خدا؟»
بارَ ویرو گه فِربوبَر حکِمرونَل ئو صائایقدِرتَل بوئن ئو اَژینو فِربو بیَرِن، ئو اَرِه هر کار خوئی حاضر بوئن.
اِاِ بِرال، ناخواد گه ویشتِرتو وَه دُم یَهآ بوئینو گه بوئینونَ مَلِم کلوم خدا، اَرِیَگه مَذانینو اَر ایمَه گه تیَلیمَ مِیم، سخدتِر قضاوتَ ماو.
وَه خاطر خداون، اژ هر مقومی گه اِنوم اِنسونَل مَیِّن بیَ فِربو بیَرِن، چه امپراطور روم گه سرتِر اژ کُل کسَ،