3 اَرِیَگه اَ صالحبیئینی گه اژ خداءَئو نشتاسی، ئو وَه دُم ثابت کِردِن صالحبیئین ووژونا بین، نوئینَ فِربوبَر اَ صالحبیئینی گه اژ خداءَ.
مِنتائای او اَرِیَگه نِشو دِ حخَ دَسِ، اژ عیسی پِرسیتی: «مِنتائای هُمسا مِه کیَ؟»
عیسی وِتیئونو: «هُمَه هَراَ کسَلینونَ گه ووژتون اَرتَک مردِم صالح نشونَ مِینو، مِنتائای خدا اژ دلتو خَوَر دیری. اَ چیئَه گه وَه چیَم مردِما اَرزشد دیری، وَه چیَم خداآ کفارتدارَ!
اَرِیَگه اِنوم انجیل، اَ صالحبیئینی گه اژ خداءَ آشگارا ماو، گه اژ اول تاگَه آخِر اَر پاءَ ایمونَ. هَرهُنَ گه اِنوم کِتاو حَبَقوق پِخَمَر نُیسیاءَ: «آم صالح وَه ایمونا زِنِهیَ مِهِه.»
اَرِیَگه اِبارَه اونَل شاتیَ میَم گه اَرِه خدا خیرَت دیرِن، مِنتائای نه اژ رُی شناخت.
اَسَه، اِشعیا پِخَمَر وَه جورَت موشی: «اونَلی گه مِنِی مِنو نَهَردوئی، مِنو کِردَ دی ئو ووژِم اَر کسَلی گه مِنو نِهِستوئی، آشگارا کِرد.»
اِسَه چَه؟ یَگه قوم اسرائیل اَ چیئَه گه وَه دُما بیتی، ناوِردیَ دس. مِنتائای اونَلی گه دیاری بینَ آوِردونَ دس ئو باقی، دِلو بیَ بَرد.
ایی صالحبیئینی گه اژ خداءَ اژ رئی ایمون اَر عیسی مسیحَ ئو ماوَ نَصُی کُل کسَلی گه ایمونَ مارِن. اَرِیَگه هُیچ فرخی نیَ.
یَه اَرِه نِشو دائِن صالحبیئین ووژ اِ ایی زمونَ بیَ، تاگَه ووژ صالح بو ئو کسیشی گه ایمون اَر عیسی دیری، صالح وَه حساو باری.
اَرِیَگه هَراَ جورَ گه وَهسونگَ کورفِربونی یِه اِنسو، فِرَه کسَل گناکارا بین، وَهسونگَ اطاعت یِه اِنسونیش فِرَه کسَل صالحا موئن.
خدا او گه گنا نشتاسیتی، وَه خاطر ایمَه کِردیَ گنا تاگَه ایمَه اِنوم او بوئیمَ صالحبیئین خدا.
ئو اِنوم او بوئمَ دی، نه وَه صالحبیئین ووژِم گه اژ شریعتَ، بلکِم وَه صالحبیئینی گه وَهسونگَ ایمون اَر مسیحَ مای، اَ صالحبیئینی گه اژ خداءَ ئو اَر پاءَ ایمونَ.
اژ شَمعونِ پطرس، خُلُم ئو رسول عیسی مسیح، وَه اونَلی گه وَهسونگَ عدالت خدا ئو نجاددهندَهمو عیسی مسیح، ایمونی اِجور ایمون ایمَه بیَسَ نَصُیو: