10 ئو هَر اِ دوعائَلِم یَمَ مِ گه اَرّ خدا بِیتی اِسگَه آخِری بتونِم بام اِرَه تَکتو.
ئو خدافظیَ گَرد کِردِنی، وِتی: «اَرّ خدا بِیتی اِدوارَه گِلامیرِم اِرَه تَکتو.» اَسَه وَه کَشتیا اژ اَفِسُس چی.
دُما ایی اتفاقِلَ، پولُس وَه هدائَت روحِ خدا قَص کِردی گه اژ رئی مقدونیَه ئو اَخائیهآ، بِچو اِرَه شیَر اورشلیم. وِتی: «دُما یَگه چِم اِرَه اورَه، باس رومیش بوئینِم.»
وخدی دیمو گه قانی نِماو، دیَر جَرمو نَهَرد، وِتمونئون: «هرچی خواس خداونَ، بو.»
مَذانِم گه وخدی بام اِرَه تَکتو، وَه بِرَکت کامل مسیحَ مام.
اژ پولُس، گه وَه خواس خدا دَوَت بیَ تاگَه رسول مسیح عیسی بو، ئو اژ بِرامو سوسْتِنِس،
مِنتائای اَرّ خدا بِیتی، مِه هَر وَه ایی زویَ مام اَرِه تَکتو ئو نه فَخَد قصَهل ایی آمَل قُراتَ، بلکِم قدِرتیشونَ موئینِم.
دلتونِ هول هُیچی ناو، بلکِم اِ کُل چی وَه دوعا ئو اِمدای آوِردِن ئو شگِر کِردِن، چیئَلتونی گه مِ بوشِنَ خدا.
اَرِیَگه مِهِستمو بایم بوئینیمتو -مِه ووژِم پولُس چَن گِل هِستِم بام- مِنتائای شِطو نِئیشتی.
اِلاحِدَه، اُتاقمی اَرِه تیارِک بوئین، اَرِیَگه امیدَوارِم وَه خاطر دوعائَلتو، خدا وَه لِفط ووژ مِه باریَ دُما اِرَه تک هُمَه.
مصقوصاً اژ هُمَهمَ مِ گه هُنَ بِهِینو گه بتونِم هر چی زویتِر گِلابیرِم اِرَه تَکتو.
اِجال یَه باس بوشینو: «اَرّ خداون بِیتی، زِنیَ مَمینیم ئو اِ ایی جورَ ئو اَجورَ مِهِیم.»