12 موئِتو: «آمین! بِرَکت ئو جِلال ئو حکمت ئو شگِر ئو عزّت ئو قدِرت ئو قویَت اَر خداءِ ایمَه بو تا ابدالآباد. آمین!»
ئو ایمَل اِنتحو نِهَه، بلکِم اژ اَ شریرَ آزادمو کَ. اَرِیَگه پاتِشائی ئو قدِرت ئو جِلال، تا ابد هِن تونَ. آمین»
اَرِیَگه کُل چی اژ او، ئو وَهسونگَ او، ئو اَرِه اوءَ. جِلال اَر او تا ابد. آمین.
اَرّ هُنَ ناو، اَرّ تو وَه روحِ ووژِت شگِر خدا بِهِین، چطور کسی گه اژ ایی چیئِلَ خَوَر نِری وَه شگِر کِردِنِت بوشی، آمین؟ وخدی گه نِمَذانی چه موشین!
اَرِیَگه یوئنَ کُل وَه خاطر هُمِئَه، تاگَه فیضی گه نَصُی آمَل ویشتِر ئو ویشتِری ماو، شگِرگزاری اَرِه جِلال خدا ویشتِرا کِ.
اِنوم او ریشیا بیَن ئو بِنا بوئن، ئو هَرهُنَ گه گِرتِتونَسا اِنوم ایمون اَر او پایار بِمینِن، پِرا بوئن اژ شگِر کِردِن.
ئو هرچی مِهِینو، اِ قصَه کِردِن یا کردار، کُل چی وَه نُم خداون عیسی اَنجوم دَن، ئو وَهسونگَ او شگِر خداءِ باوَه بِهَن.
اَر اَ خداءِ یَکونَه ئو نجاددهندَه ایمَه وَهسونگَ عیسی مسیح، خداون ایمَه، جِلال ئو عظَمت ئو سِلطنت ئو قدِرت بو، گه اژ اَ اولَ بیَسی، اِسگَه هَسی، ئو تا ابد هَسی! آمین.
مِه گه زِنیئِم. مِه مِردِم، ئو سِیل کَ اَرِه همیشَه زِنیئِم، ئو کِلیلَل مرگ ئو دنیا مِردیَل ها دس مِنا.
ئو اَ بیس ئو چوار ریشاَسبیَ ئو اَ چوار موجود زِنیَ وَه رُیا کَتِن اَر زَمی ئو خدائونی عَبادت کِرد گه نیشتوئی اَررُی تخت، ئو موئِتو: «آمین. هَلِلویاه!»