2 ئو مِه سِیلِم کِرد، اَسَه اسب اِسبیای بی ئو سُوارِهِه کمونی داشدی ئو تاجونی دائون، ئو او گه فائق بی، کِردیَ دِریر تاگَه فائق بای.
اَسَه عیسی هاتِ وَر ئو وِتیئونو: «کُل قدِرتواختیار اِنوم آسمون ئو زمینو داسَ مِه.
اَرِیَگه او باس تا زمونی گه کُل دشمنَلی بِنیِ ژیر پالی سِلطنت کِ.
اَسَه فریشدَه هفتِمینِهَه پِف کِردی اِنوم شِپورِهِه؛ ئو دَنگَل کَلِنگی اِ آسمو بین گه موئِتو: «پاتِشائی دنیا، بیَسَ هِن خداون ایمَه، ئو مسیحِ او. ئو او تا ابدالآباد سِلطنتَ مِهِه.»
ملتَل آگِر اَژینو چی، مِنتائای خَضو تو هات، وخد داوری اَر مِردیَل رَسیَ، وخد رَسیَسی گه مِز بِینَ خادمَلِت، نبوّتکَرَل ئو ایمودارَل مسیح، هَمیش کسَلی گه عزّت نُمِت دیرِن، اژ کَلِنگ تا گُجَر، ئو کسَلی گه زمینو نابود کِردیَ، نابود کِین.»
اَسَه سِیلِم کِرد، اُر اِسبیمی دی ئو اَررُی اَ اُرَ، یَکی نیشتوئی هرگا کُر اِنسو، تاجی اژ طِلا اَرسر ئو داس تیژی اِ دَسا بیتی.
ئو چیمی دی گه هَماری دریای بی اژ شیشَه گه وَهگَرد آگِر هاوِنتوئیَ یَکاِرا، ئو هَمیش اونَلی گه فائق هاتوئین اَر جونور وَشی ئو مِجسمِهِه ئو نِمِرَه نُمی، دینِم گه هوسیانَس اَر لو دریا شیشَه ئو چَنگل خدائونِ دَسا بی.
اونَل وَهگَرد وَرکَ موئنَ جنگ، ئو وَرک فائقَ ما اَرینو، اَرِیَگه او رب الارباب ئو پاتِشاءِ پاتِشائِلَ- ئو اونَلی گه هانِ گَرد، دَنگ بینَ ئو دیاری بینَ ئو وفادارِن.»
ئو لشکرَل آسمو، جِنِکَل کتون خیمتی نازِک ئو اِسبی ئو پاک اِوَر، سُوار اَسبَل اِسبی، ماهاتِنیِ دُما.
«هر کی فائق بای، یَه موئَشخِمیئون گه وَهگَرد مِه بنیشی اَرسر تخت مِه، هَرهُنَ گه مِنیش فائق هاتِم ئو وَهگَرد باوَهم نیشتِم اَرسر تخت او.
ئو اَ قُلِلَ اِجور اَسبَلی بین آمادَه اَرِه جنگ. اَررُی سرو چیئی بی اِجور تاج طِلا ئو نومرُیو اِجور نومرُی آم بی.