1 اَسَه دیم گه وَرکِهَه یَکی اژ هفت میرَل اِشکونی، ئو شنَفتِم گه یَکی اژ اَ چوار موجود زِنیَ وَه دَنگی اِجور گِرِمهُر وِتی: «بوری!»
وَه صوایکا، یحیی وخدی عیسی دیتی گه ماهاتی اَرِه تک، وِتی: «یَسَ وَرک قُرونی خدا گه گنا اژ دنیا هیزَمِ!
اَرِیَگه ایمَه نِمَتونیم اَ چیئَه گه دیمونَ ئو شنَفتِمونَ، تیَریف نِهِیم.»
اَسَه معبد خدا اِنوم آسمو واز بی؛ ئو صَنُق عَت خدا اِنوم معبد او دیارا بی؛ ئو بیَ تَشبریقَل ئو گِرِمَل ئو گِرِمهُرَل ئو زمیلرزَه ئو توئِرگ سخد.
ئو کُل کسَلی گه لیزو گِرتیَس اَررُی زَمی عَبادتَ مَهَنی، یانی کُل کسَلی گه نُمون اژ بِنیا دنیا، اِنوم اَ دفتر ژییاینَ نَنُیسیاءَ گه هِن اَ وَرکَسَ گه قُرونی بی.
ئو دَنگمی اژ آسمو شنَفت اِجور هوفَه آوَل فِرَه ئو اِجور دَنگ گِرِمهُر کَلِنگی؛ اَ دَنگمَ گه شنَفت اِجور دَنگ سازِنَل چِنگ بی حِنی گه چِنگ ووژونَ مَژَنِن.
اَسَه دَنگی اِجور قارَه جیَمیَت کَلِنگمی شنَفت، اِجور هوفَه آوَل فِرَه، ئو اِجور دَنگ کَلِنگ گِرِمهُرَل، گه موئِتی: «هَلِلویاه! اَرِیَگه خداون خداءِ ایمَه، اَ قادر مطلقَ، سِلطنتَ مِهِه.
ئو اَ چوار موجود زِنیَ هر کُم شَش بال دیرِن، ئو دورادورو ئو نومو پِر اژ چیَمَ، ئو شو ئو روژ یِمِجوءَ موشِن: «قدوس، قدوس، قدوسَ خداون، خداءِ قادر مطلق، او گه بی ئو هَس ئو مای.»
اَسَه طومارمی اِ دس راس اَوَه گه نیشتوئی اَرسر تخت دی، گه اِ وَر ئو پِشت نُیسیائیتی ئو وَه هفت میر، میرِموم بوئی.
ئو وَه دَنگ کَلِنگا موئِتو: «اَ وَرکَ گه قُرونی بیَ لائقَ گه قویَت ئو دولَمَنی ئو حکمت ئو قدِرت، ئو عزّت ئو جِلال ئو بِرَکت پیشکَش بوتی اَری.»
ئو هَریَگه او طومارِهَه سَنی، اَ چوار موجود زِنیَ ئو اَ بیس ئو چوار ریشاَسبیَ اَر وَر وَرکِهَه کَتن اَر زَمی. اونَل هرکُم چَنگ ئو جُمَل طِلا پِر اژ بِخور گه هَراَ دوعائَل ایمودارَل مسیحَسَ، وَه دَسونا بی.
وخدی وَرکِهَه میرَ دوئِمینِهَه واز کِردی، شنَفتِم گه موجود زِنی دوئِمینِهَه وِتی: «بوری!»
وخدی وَرکِهَه میرَ سِئِمینِهَه واز کِردی، شنَفتِم گه موجود زِنی سِئِمینِهَه وِتی: «بوری!» ئو مِه سِیلِم کِرد، اَسَه اسب سیای بی ئو سُوارِهِه تِرازیای اِ دس بیتی.
وخدی گه وَرکِهَه میرَ چوارِمینِهَه واز کِردی، شنَفتِم گه موجود زِنی چوارِمینِهَه موئِتی: «بوری!»
هَریَگه وَرکِهَه میرَ هفتِمینِهَه اِشکونی، اَرِه نزیک اَر نیم سات اِنوم آسمو بیَ کِشمات.