5 اَسَه یَکی اژ ریشاَسبیَل وِتیئونِم: «نگیر؛ سِیل کَ اَ شیر طائفَه یهودا، اَ ریشی داوودَ فائق هاتیَ، تاگَه بتونی طومار ئو هفت میری واز کِ.»
عیسی کِلاداتی ئو وِتیئونو: «اِاِ دِتَل اورشلیم، اَرِه مِه نگیرِن، بلکِم اَرِه ووژتون ئو آیلَلتو بگیرِن.
وخدی عیسیِ خداون او دیتی، دل اَرِه سُتی ئو وِتی: «نگیر.»
کُل مردِم اَرِه دِتَهَه شوینونَ مَهَرد ئو مَگیریان. مِنتائای عیسی وِتی: «نگیرِن، او نَمِردیَ بلکِم ها خاواِر.»
اونَل وِتونَ بی: «اِ ژَن، اَرِهچَه مَگیرین؟» او جوواو داتی: «آقام بِردونَ ئو نِمَذانِم نائونَس اَر کو.»
ئو اِبارَه کُر اوءَ، گه اژ لِحاظ جسم اژ نسِل داوودِ پاتِشا هاتَ دی،
ئو اِدوارَه اِشعیا پِخَمَریشَ موشی: «ریشی یَسا مای، هَر اَوَه گه اَرِه حکِمرونی اَر قومَل خِرِیهود، هیزَمَگِری؛ ئو امید قومَل خِرِیهود هار او.»
اَرِیَگه دیارَ گه خداون ایمَه اژ نسِل یهودا بی ئو موسی اِبارَه اَ طائفَه چیئی اژ خِلمت کاهنی نوئتی.
مِکاشفَه عیسی مسیح، گه خدا دائون تا چیئَلی گه باس وَه ایی زویَ اتفاق بِکُوءِ نِشو خُلُمَلی بِ. او وَه کِلکِردِن فریشدَه ووژ، یَه آشگارا کِردی اَر خُلُم ووژ، یوحنا.
«مِه، عیسی، فریشدَه ووژِم کِلِمکِرد اَرِه تَکتو تا ایی چیئِلَ اَرِه کلیسا شاتی بِ. مِه ریشی ئو نسِل داوود ئو آسارَه بِریقَهدار شفقِم.»
«هر کی فائق بای، یَه موئَشخِمیئون گه وَهگَرد مِه بنیشی اَرسر تخت مِه، هَرهُنَ گه مِنیش فائق هاتِم ئو وَهگَرد باوَهم نیشتِم اَرسر تخت او.
اَ بیس ئو چوار ریشاَسبیَ اَر وَر او گه نیشتیَس اَرسر تخت، مَکُوئِن اَر زَمی، ئو او گه تا ابدالآباد زِنیَ عَبادتَ مَهَن ئو تاجَلونَ ماوژِن اَر وَر تخت او ئو موشِن:
دورادور اَ تختَ، بیس ئو چوار تخت بی، ئو اَرسر اَ تختِلَ بیس ئو چوار ریشاَسبی نیشتوئین، گه اونَل جِنِکَل اِسبی اِوَرو بی ئو تاجَل طِلا اَر سرو.
ئو مِه بِنیام نا اَر گیریگاو اَرِیَگه هُیچکس نوئیَ دی گه لائق واز کِردِن طومار یا سِیل کِردِن اِنوم بوتی.
اَسَه دیم گه وَرکِهَه یَکی اژ هفت میرَل اِشکونی، ئو شنَفتِم گه یَکی اژ اَ چوار موجود زِنیَ وَه دَنگی اِجور گِرِمهُر وِتی: «بوری!»
اَسَه یَکی اژ اَ ریشاَسبیِلَ هِنا کِردیِ مِه، وِتی: «یوئنَ گه چوخا اِسبیو ها وَراِر کیِن ئو اژ کو هاتِنَ؟»