2 ئو فریشدَه زوردارمی دی گه وَه دَنگ کَلِنگا اِلومَ مَهَردی: «کیَ گه لائقَ طومارِهَه واز کِ ئو میرَلی بشکِنی؟»
اَسَه دیم فریشدَه زورداریتِر اژ آسمونَ ماءَ هُار گه اُری اِراگِرتوئی ئو سُزوتُیلی اَر بِلِنگ سر بیتی. نومرُی چُی هویَر بیتی ئو پالی چُی سُتینل آگِر.
اَسَه فریشدَه زورداری، بَردی اِجور بَرد اَسیو قوئینی هیزداتی ئو آوشد اِنوم دریا ئو وِتی: «وَه ایی جورَ بابِل، اَ شیَر کَلِنگَ وَه زَوَردا، ماوژِنیِ هُاراِرا، تا دیَر هُیچ نشونی اَژی ناوتیَ دی.
اَسَه طومارمی اِ دس راس اَوَه گه نیشتوئی اَرسر تخت دی، گه اِ وَر ئو پِشت نُیسیائیتی ئو وَه هفت میر، میرِموم بوئی.
اَسَه یَکی اژ ریشاَسبیَل وِتیئونِم: «نگیر؛ سِیل کَ اَ شیر طائفَه یهودا، اَ ریشی داوودَ فائق هاتیَ، تاگَه بتونی طومار ئو هفت میری واز کِ.»