مِکاشفَه 4:2 - کتاب مقدس به زبان لکی - گویش مرکزی

² هِرازِه روحِ خدا مِه گِرتی‌اِرا، دیم، تختی اِ آسمو بی ئو یَکی نیشتوئی اَرسر اَ تختَ.

مِکاشفَه 4:2 Iomraidhean Croise

مَتّی 22:43

عیسی وِتی: «اِسَه چطور داوود وَه هدائَت روحِ خدا، وَه خداون هِنا مِهِیتی؟ اَرِیَگه اِنوم کِتاو زبور داوودَ موشی:

عِبرانیَل 8:1

اِسگَه مصقود اصِلی چیئی گه موشیم یَسَ گه ایمَه هُنَ کاهن اعظمی دیریم گه نیشتیَس اَر دس راس تخت حضرت اعلی‌ اِنوم آسمونا

مِکاشفَه 1:10

اِ روژ خداون، روحِ خدا مِن اِراگِرتی ئو دَنگ کَلِنگی اِجور دَنگ شِپور اژ پِشت‌سرما شنَفت

مِکاشفَه 12:5

اَ ژِنَ کُری زائیتی، کُری گه میا وَه موزبِرَه آهِنین اَر کُل ملتَل حکِمرونی بِهِه. مِنتائای آویلِهِه راقیااِر اَرِه تک خدا ئو تخت او.

مِکاشفَه 17:3

اَسَه اَ فریشدَه اِنوم روحِ خدا مِه بِردی اَرِه بیاوونی. ژَنمی دی گه نیشتوئی اَر کول جونور وَشی سوئریکا گه کُل لاری پِر اژ نُمَلی بی گه کِفِرَ، ئو هفت سر ئو دیَه شاخ داشدی.

مِکاشفَه 19:4

ئو اَ بیس ئو چوار ریش‌اَسبیَ ئو اَ چوار موجود زِنیَ وَه رُیا کَتِن اَر زَمی ئو خدائونی عَبادت کِرد گه نیشتوئی اَررُی تخت، ئو موئِتو: «آمین. هَلِلویاه!»

مِکاشفَه 20:11

اَسَه تخت کَلِنگ ئو اِسبیمی دی، ئو کسی گه نیشتوئیتی اَرسرا. آسمون ئو زمین اژ اوءَ مِحوایان ئو جای اَرِنو نوئیَ دی.

مِکاشفَه 21:10

اَسَه اِنوم روح مِه بِردی اَرِه سر کوی کَلِنگ ئو بِلِنگی ئو شیَر مقدّس اورشلیم نشونِم داتی گه اژ آسمون اژ تک خدا ماهاتَ هُار.

مِکاشفَه 21:5

اَسَه اَوَه گه نیشتوئی اَرسر تخت وِتی: «اِسگَه کُل چی نووآ مَهَم.» ئو وِتی: «یوئنَ بِنُیسِن اَرِیَگه ایی قصه‌لَ ماو اِتِمادَ بینو کِین ئو راسِن.»

مِکاشفَه 3:21

«هر کی فائق بای، یَه موئَشخِمی‌ئون گه وَه‌گَرد مِه بنیشی اَرسر تخت مِه، هَرهُنَ گه مِن‌یش فائق هاتِم ئو وَه‌گَرد باوَه‌م نیشتِم اَرسر تخت او.

مِکاشفَه 4:10

اَ بیس ئو چوار ریش‌اَسبیَ اَر وَر او گه نیشتیَس اَرسر تخت، مَکُوئِن اَر زَمی، ئو او گه تا ابدالآباد زِنیَ عَبادتَ مَهَن ئو تاجَلونَ ماوژِن اَر وَر تخت او ئو موشِن:

مِکاشفَه 4:5

اژ تختِهَه، تَش‌بریقَل ئو دَنگ گِرِمَل ئو گِرِمهُرِلَ ماهات. اَر وَر تخت، هفت چُمَت آگِرَ مَگیسیا گه هفت روحِ خدان.

مِکاشفَه 4:9

ئو هرگِل گه اَ موجودَل زِنیَ، جِلال ئو عزّتَ میَن ئو شگِر اوءَ مَهَن گه نیشتیَس اَرسر تخت، گه تا ابدالآباد زِنیَ،

مِکاشفَه 5:1

اَسَه طومارمی اِ دس راس اَوَه گه نیشتوئی اَرسر تخت دی، گه اِ وَر ئو پِشت نُیسیائیتی ئو وَه هفت میر، میرِموم بوئی.

مِکاشفَه 5:13

اَسَه شنَفتِم گه هر مخلوقی گه ها آسمون ئو اَررُی زمین ئو اِ ژیر زمین ئو اِنوم دریااِر، ئو کُل چیئَلی گه ها نومون‌اِر، هُنَ محیوَنو: «بِرَکت ئو عزّت ئو جِلال ئو قویَت، اَر او گه نیشتیَس اَر تخت ئو اَر وَرک، تا ابدالآباد.»

مِکاشفَه 6:16

اونَل موئِتونَ کویَل ئو کمرَل: «بِکوئِن اَررُی ایمَه ئو اژ نوم‌رُی او گه نیشتیَس اَرسر تخت ئو اژ خَضو وَرک، ایمَه آبِشارِن.