5 هر کی فائق بای، جِنِک هُنَ اِسبیای مِهِئِه وَر ئو هرگِس نُم اژ دفتر ژییاین پاکا نِمَهَمی. بلکِم اَرتَک باوَهم ئو فریشدَهلی نُمَ مارِمیَ زوئو.
«هر کی اَرتَک مردِم، اعتراف بِهِه گه ها گَرد مِه، مِنیش اَرتَک باوَه ووژِم گه ها نوم آسموناِر، اعترافَ مَهَم گه او ها گَرد مِه؛
مِنتائای اَرِه یَه خَوشالی نَهَن گه روحَل فِربونتون اَژینَ میَرِن، بلکِم خَوشالی هُمَه اَرِه یَه بوءَ گه نُمتون اِنوم آسمو نُیسیاءَ.»
«موشِمئونتو، هر کی اَرتَک مردِم اعتراف بِهِه گه ها گَرد مِه، کُر اِنسونیش اَرتَک فریشدَهل خدا اعترافَ مِهِه گه او هایتیَ گَرد.
اِاِ هُمکار وفادار، اژ تونیشمَ مِ گه ایی دو ژِنَ یاری دِین اَرِیَگه وَهگَرد کلِمِنت ئو باقی هُمکارَلِم گه نُمو اِنوم دفتر ژییاین نُیسیاءَ، شونَ شو مِن اِ کار انجیل زیَمَتو کیشیَ.
اَر او گه مَتونی هُمَل اژ کَتِن اژ ایمو حفظ بِهِه ئو پِر اژ خَوشی کَلِنگی بیعِو باریتون اَرِه درگا جِلال ووژ،
ئو کُل کسَلی گه لیزو گِرتیَس اَررُی زَمی عَبادتَ مَهَنی، یانی کُل کسَلی گه نُمون اژ بِنیا دنیا، اِنوم اَ دفتر ژییاینَ نَنُیسیاءَ گه هِن اَ وَرکَسَ گه قُرونی بی.
اَ جونور وَشیتَ گه دی، زمونی بیتی، اِسگَه نیَسی، ئو وَه ایی زویَ اژ چا هاویَه ماءَ دِریر ئو نابودَ ماو. اونَلی گه لیزو گِرتیَس اَررُی زَمی ئو اژ بِنیا دنیا نُمون اِنوم دفتر ژییاین نَنُیسیاءَ، وخدی اَ جونور وَشیَ بوئینِن اژ ووژونا مَچِن، اَرِیَگه زمونی بیتی، اِسگَه نیَسی، ئو مای.
کِراس کتون خیمتی نازِک ئو بِریقََههاتی ئو پاک بَشخیاتیئون تا بِهِیتیِ وَر.» اَرِیَگه اَ کِراس کتونَ، کارَل صالح ایمودارَل مسیحَ.
«اَوَه گه گوش دیری بشتوئی گه روحِ خدا چَه موشیَ کلیسائَل. هر کی فائق بای، اژ مرگ دوئِم ضِرَدئون نِمَرَستی.
«اَوَه گه گوش دیری بشتوئی گه روحِ خدا چَه موشیَ کلیسائَل. وَه هر کی گه فائق بای، یَه موئَشخِمیئون گه اژ دار ژییاین گه ها نوم بهشت خدااِر بیری.
ئو مِردیَلِم دی، کَلِنگ ئو گُجَر، هوسیائین اَر وَر تخت، ئو دفترَل واز بین. اَسَه دفتریتِر واز بی گه دفتر ژییاینَ. مِردیَل وَه اَ چیئَه گه اِ اَ دفترِلَ نُیسیائی، مِطابق کارَلی گه کِردوئیو داوری بین.
ئو هر کی گه نُم اِ دفتر ژییاین نَنُیسیائیتی، آوشدون اِنوم دریاچَه آگِر.
مِنتائای هُیچ چی ناپاکی ئو هُیچ کسی گه کارَلی کفارتدار ئو دِروئِن، هرگِس نِمَچوتیَ نوما، فَخَد کسَلی گه نُمو نُیسیاس اِنوم دفتر ژییاین وَرک، مَچِنی اِنوم.
ئو اَرّ کسی اژ قصَهل نبوّت ایی کِتاوَ چیئی کَما کِ، خدا اژ دار ژییاین ئو اژ شیَر مقدّس، گه اِنوم ایی کِتاوَ نُیسیاءَ، بیَردارا نِمِهِیتی.
هر کی فائق بای، مَهَمیَ سُتینی اِ معبد خدام. دیَر اژ اورَه هرگِس نِمِهِئَه دِریر، ئو مِه نُم خدا ووژمَ مَنُیسِنِم اَررُی او، ئو نُم شیَر خدا ووژِم، یانی اورشلیم نوو گه اژ جونِم خدا اژ آسمونَ مای، ئو نُم نوو ووژیشمَ مَنُیسِنِم.
«وَه ایی حالا تو هَنی بِری اِ ساردیس دیرین گه جِنِکَلو چِرکِن نَهَردیَ، ئو اونَل وَه جِنِکَل اِسبیا وَهگَرد مِه گومَ مَنِن، اَرِیَگه لائقِن.
اَسَه وَه هرکُم اژ اونَل، چوخا اِسبیئونی دا ئو وِتونئونو گه گِری ویشتِر بِکُمِن تاگَه شِمار هُمقطارَلو ئو بِرالو گه میا هَر اِجور اونَل بِکُشِرِن، کاملا بو.