3 اِسَه اَ چیئَه گه گِرتِت ئو شنَفتِت بارِ ویر، بارَ جا ئو توئَه بِهَه. اَرّ تو نوئینَ خَوَر، مِن اِجور دُزی مام، ئو تو نِمَذانین مِه چه ساتی مام اَرِنِت.
اِسَه حُواستو بو اَرِیَگه نه اژ اَ روژَ خَوَر دِرینو ئو نه اژ اَ ساتَ.
اِسَه حُواستو بو ئو بِمینِنَ خَوَر اَرِیَگه نِمَذانینو اَ زمونَ کِیَ مَرَسی.
تا ناخواد او یِگِلی بای ئو هُمَل اِ خاو بوئینی.
اَرِیَگه هُمَه ووژتونَ مَذانینو گه روژ گِلاهُاردِن خداون اِجور دُزی گه اِ شوءَ مای، مَرَسی.
اِاِ تیموتائوس، اَمونتی گه سپارتیاسَ بینِت، حفظ کَ. اژ چِنَهل مِفت ئو کِفِر ئو بَثَلی گه اَرضد یَکِن ئو وَه خِلَطَ موشِنَ بینو شناخت، دویرا بِگِر.
اِنوم ایمون ئو مِحبتی گه ها نوم مسیحْ عیسیاِر، سفدِسخد بچسب اَر اَ چیئَه گه اژ مِنِت شنَفتیَ اِجور سرمقش تیَلیم دُریسی.
اِسَه باس خو حُواسمون اَر اَ چیئَه گه شنَفتِمونَ بو، تاناخواد اژ رئی اَوِه اِرَبایم.
مِه گُمونَ مَهَم یَه دُریسَ گه تا وخدی هامِ نوم ایی لارَ، ایی صفتِلَ باوژمِ ویرتو تا بارِمتون اَر سر خیرَت،
اِاِ عزیزَل، یَه نُامَه دوئِمَ گه اَرِنتونَ مَنُیسِنِم. هَردِک ایی نُامَهلمَ اَرِه یَه نُیسو گه بارمَ ویرتو تاگَه فگِرَل پاکتو بارِم اَرسر خیرَت،
مِنتائای روژ گِلاهُاردِن خداون اِجور دُزی مای، اَ موقَع وَه گِرِمهُر کَلِنگ ئو ترسناکی آسمونَل اژ بِنَ مَچِن ئو آسارَهل آسمونَ مَسُزِن ئو اژ یَکَ مَچویچِن، زمین ئو کُل کارَلی آشگارا موئن.
«حُواستو بو، اِجور دُزی مام! خَوزگالَ اَ کسَ گه بِمینیِ خَوَر ئو جِنِک اِوَر بوتی، تاناخواد لُت بِچوءَ رئیا ئو بوءَ رُسبا عالم.»
فَخَد یَگه سفدِسخد بچسبِن اَر اَ چیئَه گه دیرینو تاگَه مِه بام.
اِسَه بارَ ویر گه اژ کو کَتینَساِرا. توئَه بِهَه ئو کارَلی گه اولبارِت کِرد، بِهَه. اَرّ نِهِین، مِنَ مام اِرَه تَکِت ئو چراخدونت اژ جا ووژ هیزَمیَم، مَر یَگه توئَه بِهِین.
«ئو اِسگَه، مِنِ ایی زویَ مام! خَوزگالَ کسی گه قصَهل نبوّت ایی کِتاوَ ماریَ جا.»
«مِه وَه ایی زویَ مام. سفدِسخد بچسب اَر اَ چیئَه گه دیرین، تاگَه کسی تاجت اَژی نَسینی.
«مِه کسَلی تنبیَه مَهَم ئو خِضَ مَهَم اَرینو گه دوسو دیرِم. اِسَه بور اَر سر خیرَت ئو توئَه بِهَه.
بوءَ خَوَر ئو اَ چیئَه گه مَنیَسا ئو وَه ایی زویَ مَمِری، تقویت کَ، اَرِیَگه مِن اَرتَک خدا ووژِم کارَل تونِم کامل نِئیَ.