19 ئو اَرّ کسی اژ قصَهل نبوّت ایی کِتاوَ چیئی کَما کِ، خدا اژ دار ژییاین ئو اژ شیَر مقدّس، گه اِنوم ایی کِتاوَ نُیسیاءَ، بیَردارا نِمِهِیتی.
هِرّو اَرِنتو اِاِ عالمَل دین گه فِتوا مِینو! اَرِیَگه هُمَه کِلیل در شناخت حخیختتو وَه زور گِرتیَ. ووژتو نِمَچینون اِنوم ئو نوا کسَلیتِریش گه مِه بان اِنومَ مَگِرینو.»
خَوزگالَ اَوَه گه کلوم ایی نبوّتَ مَحیوَنی ئو خَوزگالَ اونَلی گه مَشتوئِنی ئو اَ چیئَه گه نُیسیاس اِنوم مارِنَ جا، اَرِیَگه وخد نزیکَ.
مِنتائای کارتَ گَز کِردِن قِلا معبدا ناو، اَرِیَگه داونَسَ ملتَل، ئو اونَل چِل ئو دو مُنگ شیَر مقدّس اِ ژیر پاءَ مَتِلِنِن.
ئو کُل کسَلی گه لیزو گِرتیَس اَررُی زَمی عَبادتَ مَهَنی، یانی کُل کسَلی گه نُمون اژ بِنیا دنیا، اِنوم اَ دفتر ژییاینَ نَنُیسیاءَ گه هِن اَ وَرکَسَ گه قُرونی بی.
اَسَه دَنگمی اژ آسمو شنَفت گه موئِتی: «بِنُیسِن: خَوزگالَ کسَلی گه اَژیرِ دُما اِنوم خداونَ مَمِرِن.» ئو روحِ خدا وِتی: «اَاَ، خَوزگالَ اَرینو، اونَل اژ جُورَلو سِتارونَ مَگِری، اَرِیَگه کارَلو وَه دُم سرونا مای!»
«اَوَه گه گوش دیری بشتوئی گه روحِ خدا چَه موشیَ کلیسائَل. هر کی فائق بای، اژ مرگ دوئِم ضِرَدئون نِمَرَستی.
«هرکی فائق بای ئو کارَل مِه تاگَه آخِر باریَ جا، مِه قدِرتواختیارَ میَمیئون گه اَر ملتَل حکِمرونی بِهِه.
«اَوَه گه گوش دیری بشتوئی گه روحِ خدا چَه موشیَ کلیسائَل. وَه هر کی گه فائق بای، یَه موئَشخِمیئون گه اژ دار ژییاین گه ها نوم بهشت خدااِر بیری.
ئو شیَر مقدّس، یانی اورشلیم نووئِم دی گه اژ آسمو اژ تک خدا ماهاتَ هُار، اِجور بُئیای گه اَرِه میردَه ووژ اِررازیائی، آمادَه بوئی.
اَسَه اَوَه گه نیشتوئی اَرسر تخت وِتی: «اِسگَه کُل چی نووآ مَهَم.» ئو وِتی: «یوئنَ بِنُیسِن اَرِیَگه ایی قصهلَ ماو اِتِمادَ بینو کِین ئو راسِن.»
«اِسگَه مِنَ ایی زویَ مام ئو اَجِری گه باس بیَم ها گَردِم تا وَه هر کی مِطابق کارَلی گه کِردیِ تِلافَتی بیَمِ دُما.
ئو اژ نومجا مِدو شیرَ مَگُذریا. هَمیش ایلا ئو اَلا روو، دار ژییاین بی وَه دوازَه جور میوَه گه هر مُنگ میوَه ووژَ ماتی، ئو وَلگَل دارِهَه اَرِه شِفا ملتَل بی.
«ئو اِسگَه، مِنِ ایی زویَ مام! خَوزگالَ کسی گه قصَهل نبوّت ایی کِتاوَ ماریَ جا.»
هر کی فائق بای، مَهَمیَ سُتینی اِ معبد خدام. دیَر اژ اورَه هرگِس نِمِهِئَه دِریر، ئو مِه نُم خدا ووژمَ مَنُیسِنِم اَررُی او، ئو نُم شیَر خدا ووژِم، یانی اورشلیم نوو گه اژ جونِم خدا اژ آسمونَ مای، ئو نُم نوو ووژیشمَ مَنُیسِنِم.
«هر کی فائق بای، یَه موئَشخِمیئون گه وَهگَرد مِه بنیشی اَرسر تخت مِه، هَرهُنَ گه مِنیش فائق هاتِم ئو وَهگَرد باوَهم نیشتِم اَرسر تخت او.