10 ئو ابلیس، گه فَنو دائیتی، آوشدون اِنوم دریاچَه آگِر ئو گوگرد، جای گه اَ جونور وَشیَ ئو نبوّتکَر دِروزِنِ بین. ئو اونَل شو ئو روژ تا ابد عذاوَ مَکیشِن.
اَسَه موشیَ اونَلی گه هانیِ لا چپا: ”اِاِ لیَنَتبیَل، اژ مِه دویرا بِگِرِن ئو بِچِن اِنوم آگِر ابدیای گه اَرِه شِطون ئو فریشدَهل او آمادَه بیَ،
اِسَه یوئنَ مَچِنَ نوم عذاو ابدیا، مِنتائای آمَل صالحَ مَچِنَ نوم ژییاین ابدیا.»
«اژ پِخَمَرَل دِروزِنِ دویرا بِگِرِن. اونَل وَه جِنِک میا مان اَرِه تک هُمَه، مِنتائای اِ باطنا گُرگَل دِرَّندَهن.
[جای گه نه کرم اِنومَ مَمِرِتی ئو نه آگِر کورا ماوتی.]
اَسَه دیم سه روحِ گَن اِجور قورباک اژ دَم اُژدها ئو اژ دَم اَ جونور وَشیَ ئو اژ دَم نبوّتکَر دِروزِنِ هاتِنَ دِریر.
مِنتائای اَ جونور وَشیَ گرفدار بی ئو وَهگَرد او اَ نبوّتکَر دِروزِنِ گه اَرتَک او نشونَهل ئو مُجِزَهلی کِردوئیتی تاگَه وَه اونَ کسَلی فن بِ گه چوئینِ گِرد نشونَه اَ جونور وَشیَ ئو مِجسمَه اَوُنَ مَپِرَسیا. اُوُنو هَردِک، زِنی آوشد اِنوم دریاچَه آگِر ئو گوگرد.
ئو ماءَ دِریر اَرِه فن دائِن ملتَلی گه هانِ چوار سویک زَمی، یانی جوج ئو ماجوج گه شِمارو اِجور هُسَل دریاءَ، تا اَرِه جنگ جیَمو بِهِه.
اَسبَل ئو سُوارَلو گه اِ رویام دی، هُنَ بینَ: زِریئَلونی اِوَر بی، سوئر اِجور آگِر ئو کاو ئو زرد اِجور گوگرد. سر اَسبَل اِجور سر شیرَل بی ئو اژ دَمَلو آگِر ئو دوی ئو گوگردَ ماهاتَ دِریر.