16 اِسَه توئَه بِهَه. اَرّنَه وَه ایی زویَ مام اِرَه تَکِت ئو وَه شِمشیر دَمِم اَرضدو جنگَ مَهَم.
کِلاوخور نجاد بِنِنِ سرتو ئو شِمشیر روح گه کلوم خداءَ، بِگِرِنِ دس.
اَسَه اَ بیدینَ ظاهرَ ماو، گه خداون عیسی وَه حَفار دَم ووژ نابودَ مِهِیتی ئو وَه بِریقَه ظاهربیئِن هاتِن ووژ ریشی اِرَمارِتی.
اِ دس راسی هفت آسارَه داشدی، اژ دَمی شِمشیر دودَم تیژی هاتَ دِریر، ئو نومرُیای اِجور هویَر بی گه وَه کُل قویَت ووژَ مَدَرشخی.
ئو مردِم اژ زور گرما سُتِن ئو کِفِرو وِتَ نُم خدا گه اَر ایی بِلائِلَ قدِرت دیری، مِنتائای توئهئو نَهَرد ئو اوُ جِلال نا.
ئو شِمشیر تیژی اژ دَمَ ماتیَ دِریر، تاگَه وَه اَوَه بی اَر ملتَل. «وَه موزبِرَه آهِنین اَر اونَل حکِمرونیَ مِهِه.» انگویر خِض ئو خَضو خداءِ قادر مطلق اِنوم حوض شِراو اِ ژیر پا مَتِلیقِنی.
ئو باقیو وَه شِمشیری گه اژ دَم اَوَه گه نیشتوئی اَر اسب ماهاتَ دِریر، کُشیان ئو اَ مَلِلَ کُل اژ گوشد اونَل سیر بین.
«اَرِه فریشدَه کلیسا پِرگاموم بِنُیسِن: «او گه شِمشیر تیژ دودَم دیری، هُنَ موشی:
اِسَه بارَ ویر گه اژ کو کَتینَساِرا. توئَه بِهَه ئو کارَلی گه اولبارِت کِرد، بِهَه. اَرّ نِهِین، مِنَ مام اِرَه تَکِت ئو چراخدونت اژ جا ووژ هیزَمیَم، مَر یَگه توئَه بِهِین.
اَوَه گه اَر ایی چیئِلَ شاتیَ مِ، هُنَ موشی: «اَاَ، وَه ایی زویَ مام.» آمین. بوری، اِاِ خداون عیسی!
«ئو اِسگَه، مِنِ ایی زویَ مام! خَوزگالَ کسی گه قصَهل نبوّت ایی کِتاوَ ماریَ جا.»
«مِه کسَلی تنبیَه مَهَم ئو خِضَ مَهَم اَرینو گه دوسو دیرِم. اِسَه بور اَر سر خیرَت ئو توئَه بِهَه.