7 خَوشالی بِهِیم ئو دودَسمالَه بِگِریم، ئو جِلال دِیمی، اَرِیَگه زَمو داوات اَ وَرکَ رَسیَ، ئو بُئی او ووژ حاضر کِردیِ؛
مِنتائای وخدی وَه ایی چیئِلَ فگِرَ مَهَردی، یِگِلی فریشدَه خداون هاتیِ خاو ئو وِتی: «اِاِ یوسف، کُر داوود، زِلَت نَچو گه ژَن ووژِت مریم بُوازین، اَرِیَگه اَ چیئَه گه هایتیِ لَم اژ روحالقدسَ.
«پاتِشائی آسمون اِجور پاتِشای کَ گه اَرِه کُر ووژ داوات گِرتی.
اِجور کسَلی بوئن گه چیَمَرئیِن اَرباوُ اژ جَشت داوات گِلابیری، تا هَریَگه برَسی ئو بی اَر در، هِرازِه در اَری واز کَنی.
بُئی هِن ذُماءَ، مِنتائای رِقیف ذُما گه هوسیاءَ دَنگ اوءَ مَشتوئی، اژ شِنَفتِن دَنگ ذُما خَوشالی فِرِهی مِهِه. اِسَه خَوشی مِنیش هُنَ کامل بیَ.
اَرِیَگه مِن اَرِه هُمَه خیرَت دیرِم، خیرَتی گه اژ خداءَ، اَرِیَگه هُمَهم اَرِه یِه میردَه دسگیرو کِردیَ، تا اِجور دِت اوزا ئو پاکی پیشکَشتو کَم اَر مسیح.
اَرِیَگه میردَه سر ژِنَ، هَرهُنَ گه مسیحیش سر کلیساءَ، گه لارَسی، ئو او ووژ نجاددهندَه اَوَهسَ.
حخیخت کَلِنگی ها نوم ایی رازَ - گه مِنَ موشِم هَشارَه مِهِه اَر مسیح ئو کلیسا.
اَرِیَگه ختینَهکَریائَل راسَکونی ایمِهیم گه وَه روحِ خدا عَبادتَ مِهِیم ئو افتخارَ مِهِیم اَر مسیحْ عیسی ئو تَکیمون اَر جسم نیَ-
ئو هَراَ ساتَ، بیَ زمیلرزَه کَلِنگی ئو یِهدیَهِم اژ شیَر رِمیا ئو هفت هزار نفر اِنوم اَ زمیلرزَه کُشِریان ئو باقی اونَل زِلَتِراقا بین ئو خداءِ آسمونو جِلال دا.
ئو فریشدَه وِتیئونِم: «بِنُیسِن: خَوزگالَ کسَلی گه دَنگَ موئن اَرِه شُم داوات اَ وَرکَ.» ئو هَمیش وِتی: «یوئنَ کلوم حخیخی خدان!»
ئو شیَر مقدّس، یانی اورشلیم نووئِم دی گه اژ آسمو اژ تک خدا ماهاتَ هُار، اِجور بُئیای گه اَرِه میردَه ووژ اِررازیائی، آمادَه بوئی.
یَکی اژ اَ هفت فریشدَه گه هفت جُم پِر اژ هفت بِلا آخِرو داشد، هات ئو وِتیَ مِه: «بوری! مِه بُئی، یانی ژَن وَرک نشونتَ میَم.»