5 اَسَه دَنگی اژ تختِهَه هات گه موئِتی: «شگِر خداءِ ایمَه بِهَن، اِاِ کُل خادمَل او، اِاِ کسَلی گه اَژی زِلَتونَ مَچو، اژ کَلِنگ ئو گُجَر!»
هَمیش کُل کس، کَلِنگ ئو گُجَر، دولَمَن ئو ژار، خُلُم ئو آزاد مجبورَ مِهِه تاگَه نشونهی بِنِن اَر دس راسو یا اَرنوم توئلو.
فریشدَه هفتِمینِهَه جُم ووژ پِشکونیِ هُوا ئو اژ اَ تختَ گه اِنوم معبد بی، دَنگ کَلِنگی هات گه موئِتی: «کار تمومَ!»
تا گوشد لار پاتِشائَل ئو فرموندَهل ئو زوردارَل بیرینو، ئو گوشد اَسبَل ئو سُوارَلو، ئو گوشد هر اِنسونی، خُلُم ئو آزاد، ئو کَلِنگ ئو گُجَر.»
ئو مِردیَلِم دی، کَلِنگ ئو گُجَر، هوسیائین اَر وَر تخت، ئو دفترَل واز بین. اَسَه دفتریتِر واز بی گه دفتر ژییاینَ. مِردیَل وَه اَ چیئَه گه اِ اَ دفترِلَ نُیسیائی، مِطابق کارَلی گه کِردوئیو داوری بین.
اَژونَسَ گه: «یوئنَ هان اَر وَر تخت خدا ئو شو ئو روژ اِنوم معبدی خِلمت اَژینَ مَهَنی؛ ئو او گه نیشتیَس اَر تخت، اونِلَ مَگِریِ ژیر داوار حضور ووژا.