1 دُما اَوَه، دَنگمی شنَفت اِجور قارَه جیَمیَت کَلِنگی اِنوم آسمو، گه موئِتو: «هَلِلویاه! نجاد ئو جِلال ئو قدِرت هِن خداءِ ایمِئَه،
ئو ایمَل اِنتحو نِهَه، بلکِم اژ اَ شریرَ آزادمو کَ. اَرِیَگه پاتِشائی ئو قدِرت ئو جِلال، تا ابد هِن تونَ. آمین»
اَسَه فریشدَه هفتِمینِهَه پِف کِردی اِنوم شِپورِهِه؛ ئو دَنگَل کَلِنگی اِ آسمو بین گه موئِتو: «پاتِشائی دنیا، بیَسَ هِن خداون ایمَه، ئو مسیحِ او. ئو او تا ابدالآباد سِلطنتَ مِهِه.»
اَسَه دَنگ کَلِنگمی اِنوم آسمو شنَفت گه موئِتی: «اِسگَه نجاد ئو قویَت ئو پاتِشائی خدامو، ئو قدِرت مسیحِ او هاتیَ. اَرِیَگه اَ بُختِمچی بِرال ایمَه گه شو ئو روژ اَرتَک خدامو، بُختِمَ مِ اَرینو، آوشدونَس اَر زَمی.
اَسَه دَنگی اِجور قارَه جیَمیَت کَلِنگمی شنَفت، اِجور هوفَه آوَل فِرَه، ئو اِجور دَنگ کَلِنگ گِرِمهُرَل، گه موئِتی: «هَلِلویاه! اَرِیَگه خداون خداءِ ایمَه، اَ قادر مطلقَ، سِلطنتَ مِهِه.