18 ئو هَریَگه دوی سُتِنو دی، قارونو: «کُمی شیَر اِجور ایی شیَر کَلِنگَ بیَ؟»
مردِم اُژدهائو عَبادتَ مَهَرد اَرِیَگه قدِرتواختیار ووژ دائیتیَ اَ جونور وَشیَ، ئو اَ جونور وَشیونَ عَبادتَ مَهَرد ئو موئِتو: «کیَ گه چُی ایی جونور وَشیَ بوءَ؟ کیَ گه بتونی جنگَ گَرد کِیتی؟»
ئو دوی عذاو اونَل تا ابدَ مَچوءَ بِلِنگ. کسَلی گه اَ جونور وَشیَ ئو مِجسمِهِه عَبادتَ مَهَن ئو هر کی گه مَچوءِ گِرد نشونَه نُم او، نه اِ شو سِتارونَ مَگِری ئو نه اِ روژ.»
شیَر کَلِنگ بیَ سه کُت ئو شیَرَل ملتَل اژ یَک چویچیانا. ئو خدا بابِل کَلِنگ آوِردیِ ویر ئو جُم شِراو پِر اژ خَضو ووژ خُرّونیئون.
موشِن: «هِرّو، هِرّو! اِاِ شیَر کَلِنگ، گه کتونَل نازِک کاو ئو سوئرتِ وَر بی، وَه طِلا ئو جوواهیر ئو مِرواریَل اِررازیائین!