4 اِاِ خداون، کیَ گه زِلَه اژ تو نَچوتی، ئو نُم تو جِلال نِ؟ اَرِیَگه تو، ئو فَخَد تو، قدوسین. کُل ملتِلَ مان ئو اَرتَک تو عَبادتتَ مَهَن اَرِیَگه کارَل عادلونَه تو آشگارا بیَ.»
ئو تاگَه قومَل خِرِیهود، خدا اَرِه ریَمَتی جِلال دَن. هَرهُنَ گه اِنوم نُسَخ مقدّس نُیسیاءَ: «وَه ایی خاطرَ، تون اِنوم قومَل خِرِیهود، شُگِرَ مَهَم، ئو اَرِه نُم تو دَنگ اِرَمارِم.»
اَرِیَگه نُیسیاءَ: «مقدّس بوئن، اَرِیَگه مِه قدوسِم.»
اَسَه فریشدَه هفتِمینِهَه پِف کِردی اِنوم شِپورِهِه؛ ئو دَنگَل کَلِنگی اِ آسمو بین گه موئِتو: «پاتِشائی دنیا، بیَسَ هِن خداون ایمَه، ئو مسیحِ او. ئو او تا ابدالآباد سِلطنتَ مِهِه.»
او وَه دَنگ کَلِنگ وِتی: «اژ خدا زِلَتو بِچو ئو جِلال دَنی، اَرِیَگه سات داوری رَسیَسی، ئو او عَبادت کَن گه آسمون ئو زمین ئو دریا ئو کیَنیَل آو خَلک کِردی.»
اَسَه شنَفتِم گه فریشدِهی گه صِلا آوَل هایتیَ دَسا، موشی: «اِاِ قدوس، تو عادلین، تو گه هِین ئو بین، اَرِیَگه تو ایی مِجازاتَلتَ آوِرد،
ئو شنَفتِم قُرونیگاءَ موشی: «اَاَ، اِاِ خداون خداءِ قادرِ مطلق، داوریَل تو حخ ئو عدلَ.»
اَرِیَگه داوریَلی حخَ ئو راسَ. اَرِیَگه اَر اَ ژَن خِراو کَلِنگَ داوری کِردیِ گه زمین وَه بیعصمتیَل ووژ فاسد کِردی، ئو خدا تقاص خوین خادمَل ووژ، اژ او سَنیِ.»
کِراس کتون خیمتی نازِک ئو بِریقََههاتی ئو پاک بَشخیاتیئون تا بِهِیتیِ وَر.» اَرِیَگه اَ کِراس کتونَ، کارَل صالح ایمودارَل مسیحَ.
«اَرِه فریشدَه کلیسا فیلادِلفیَه بِنُیسِن: «او گه قدوسَ، او گه حخَ، او گه کِلیل داوود دیری، او گه وازَ مِهِه ئو کس نِمَتونی بوئنی، ئو موئنی ئو کس نِمَتونی واز بِهِه، هُنَ موشی:
ئو اَ چوار موجود زِنیَ هر کُم شَش بال دیرِن، ئو دورادورو ئو نومو پِر اژ چیَمَ، ئو شو ئو روژ یِمِجوءَ موشِن: «قدوس، قدوس، قدوسَ خداون، خداءِ قادر مطلق، او گه بی ئو هَس ئو مای.»
اونَل وَه دَنگ کَلِنگَ مَقارونو: «اِاِ خداونِ قادر، اِاِ قدوس ئو حخ، تا کِ داوری نِمِهِین ئو تقاص خوین ایمَه اژ مردِم رُی زَمی نِمَسینین؟»