10 اویش اژ شِراو خَضو خدا گه پِرمِلات ئو خَص رِشیاس اِنوم جُم خِض او، خُرَّ مِ، ئو او اَرتَک فریشدَهل مقدّس ئو اَرتَک وَرک وَه آگِر ئو گوگرد عذاوَ موئینی.
عیسی جوواو دائون: «هُمَه نِمَذانینو چَتونَ مِ! آیا مَتونینو اژ جُمی گه مِه میا خُرّ دَم، خُرّ دِینو؟» جوواوُ دا: «اَاَ، مَتونیم.»
اَسَه موشیَ اونَلی گه هانیِ لا چپا: ”اِاِ لیَنَتبیَل، اژ مِه دویرا بِگِرِن ئو بِچِن اِنوم آگِر ابدیای گه اَرِه شِطون ئو فریشدَهل او آمادَه بیَ،
اَسَه قِیلی چیِ نواتِر ئو وَه رُیا کَت اَر خاک ئو دوعا کِردی: «اِاِ باوَهم، اَرّ ماو ایی جُمَ اژ مِه باوژِ لا، مِنتائای نه اَ چیئَه گه مِنَ مِم، بلکِم اَ چیئَه گه تونَ مِت، بو.»
اَرِیَگه هر کی اِنوم ایی نسِل زِنهاکار ئو گناکارَ اژ مِه ئو قصَهلِم عار بایتی، کُر اِنسونیش اَسَه گه اِنوم جِلال باوَه ووژ وَهگَرد فریشدَهل مقدّس بای، اژ او عارَ مایتی.»
[جای گه نه کرم اِنومَ مَمِرِتی ئو نه آگِر کورا ماوتی.]
اونَل وِتو: «کُرنِلیوسِ فرموندَه، ایمَه کِلکِردیَسی. او پیا دُریس ئو خداترسی کَ ئو یهودیَل کُل اژ خوئیَ موشِنی. او اژ فریشدَه مقدّسی فِربو گِرتیِ گه کِلکِ اَر دُمِت تاگَه باین اِرَه مال، قصَهلِت بِشتوءِ.»
ئو سِتار بیَ هُمَه گه دیرینو سزاءَ موئنینو ئو وَه ایمِهیش. وخدی گه خداون عیسی وَهگَرد فریشدَهل زوردار ووژ اِ آگِر گُرّی اژ آسمو ظاهرَ ماو.
ئو هَمیش، شیَرَل سُدوم ئو عَمورَه ئو شیَرَل اَ هِناسَ، گه اِجور اونَل بیعصمتیو کِرد ئو چِنَ دُم شَوَتَلی گه اَرِه لار طبیعی نیِن، ئو وَه کَتِن اِنوم مِجازات آگِر ابدی بینَ عبرتی اَرِه ایمَه.
اَسَه یَکی اژ اَ چوار موجود زِنیَ، هفت جُم طِلا پِر اژ خَضو خدای گه تا ابدالآباد زِنیَ، داءَ اَ هفت فریشدَه.
شیَر کَلِنگ بیَ سه کُت ئو شیَرَل ملتَل اژ یَک چویچیانا. ئو خدا بابِل کَلِنگ آوِردیِ ویر ئو جُم شِراو پِر اژ خَضو ووژ خُرّونیئون.
اَرِیَگه کُل ملتَل اژ شِراو زِنهاکاری او، گه خَضو خداءَ ماری، خُرّو دا. ئو پاتِشائَل زَمی کُل زِنهائونَ گَرد کِرد، تاجرَل زَمی اژ تجمِلات فِرَه زِنِهی او دولَمَنا بین.»
هَرهُنَ گه او ووژ، داسیَ باقی، وَه بی بیَنیِ دُما؛ وَه تِلافَتی کارَلی گه کِردیِ، دو بِرُوَر بیَنیَ بی. اژ پیالَه شِراوی گه ووژ دُریس کِردیِ، دو بِرُوَر وَه بی بیَنیِ دُما.
ئو شِمشیر تیژی اژ دَمَ ماتیَ دِریر، تاگَه وَه اَوَه بی اَر ملتَل. «وَه موزبِرَه آهِنین اَر اونَل حکِمرونیَ مِهِه.» انگویر خِض ئو خَضو خداءِ قادر مطلق اِنوم حوض شِراو اِ ژیر پا مَتِلیقِنی.
مِنتائای اَ جونور وَشیَ گرفدار بی ئو وَهگَرد او اَ نبوّتکَر دِروزِنِ گه اَرتَک او نشونَهل ئو مُجِزَهلی کِردوئیتی تاگَه وَه اونَ کسَلی فن بِ گه چوئینِ گِرد نشونَه اَ جونور وَشیَ ئو مِجسمَه اَوُنَ مَپِرَسیا. اُوُنو هَردِک، زِنی آوشد اِنوم دریاچَه آگِر ئو گوگرد.
ئو ابلیس، گه فَنو دائیتی، آوشدون اِنوم دریاچَه آگِر ئو گوگرد، جای گه اَ جونور وَشیَ ئو نبوّتکَر دِروزِنِ بین. ئو اونَل شو ئو روژ تا ابد عذاوَ مَکیشِن.
اَسَه مرگ ئو دنیا مِردیَلو آوشد اِنوم دریاچَه آگِر. ایی دریاچَه آگِرَ، مرگ دوئِمَ.
مِنتائای بیجورَتَل ئو بیایمونَل ئو تویکتیَلَل ئو آمکُشَل ئو زِنهاکارَل ئو جادوگرَل ئو بِتپِرَسَل ئو کُل دِروزِنَل، دریاچَه گُرگِرتی وَه آگِر ئو گوگرد، ماوَ نَصُیو. یَه مرگ دوئِمَ.»