2 اَ جونور وَشیمَ گه دی هَر چُی پلنگی بی، پال چُی پال خرس بیتی ئو دَمی چُی دَم شیر، ئو اُژدها قویَت ئو تخت ووژ ئو قدِرتواختیار کَلِنگی دائون.
مِنتائای خداون هوسیا اَر لِف مِه ئو قویَت داتیَ مِه تاگَه کلوم خدا وَهسونگَ مِه تمومِکمال اِلوم بو ئو کُل خِرِیهودیَل بشتوئِنی. اِسَه اژ دَم شیر اِرچِم.
هوشیار بوئن ئو حُواستو بو، دشمن هُمَه ابلیس اِجور شیری گه مَنِرکِنی دیری گِرد سِرَ مِ ئو مِنِی کسی مِهِه تا قویت اِرادِیتی.
ئو هَریَگه اُژدها دیتی آوشدونَس اَر زَمی، کَت اَر دُم اَ ژِنَ گه کُری زائیتی.
مارِهَه اژ دَم ووژ آوی چُی روو، اِ دُم اَ ژِنا آوشدیِ رئی، تا لافاو وَهگَرد ووژ بیَرتی.
ئو اُژدها کَلِنگو آوشدَ هُار، هَراَ مار قدیمیَ گه ابلیس ئو شِطو نُمَسی، اَوَه گه کُل دنیا اژ رئی اِرَماری. اوُ آوشد اَر زَمی، ئو فریشدِهلِهِیشی وَهگَرد اوُ آوشد اَر زَمی.
ئو تمومِ قدِرتواختیار جونور وَشی اولینِهَه اِجال اوءَ میَریِ کار ئو زمین ئو کسَلی گه لیزو گِرتیَس اِنوم مجبورَ مِهِه جونور وَشی اولینِهَه گه اَ زیَمیَ گه داشدی مَکُشت خوآ بوئی، عَبادت کَن.
مردِم اُژدهائو عَبادتَ مَهَرد اَرِیَگه قدِرتواختیار ووژ دائیتیَ اَ جونور وَشیَ، ئو اَ جونور وَشیونَ عَبادتَ مَهَرد ئو موئِتو: «کیَ گه چُی ایی جونور وَشیَ بوءَ؟ کیَ گه بتونی جنگَ گَرد کِیتی؟»
فریشدَه پنجِمینِهَه جُم ووژ رِشونی اَررُی تخت اَ جونور وَشیَ ئو تیَریکی هیال پاتِشائی او گِرتیاِرا. مردِم اژ زور ژُ، زوئو ووژونَ مَگِرتَ گَزَه.
«اَ دیَه شاختَ گه دی، دیَه پاتِشان گه هَنی نَرسینَسَ سِلطنت، مِنتائای میا اِجور پاتِشا اَرِه یِه سات وَهگَرد اَ جونور وَشیَ قدِرتواختیار بِگِرنَ دس.
مِنتائای اَ جونور وَشیَ گرفدار بی ئو وَهگَرد او اَ نبوّتکَر دِروزِنِ گه اَرتَک او نشونَهل ئو مُجِزَهلی کِردوئیتی تاگَه وَه اونَ کسَلی فن بِ گه چوئینِ گِرد نشونَه اَ جونور وَشیَ ئو مِجسمَه اَوُنَ مَپِرَسیا. اُوُنو هَردِک، زِنی آوشد اِنوم دریاچَه آگِر ئو گوگرد.
مَذانِم جالیزِت هار کو، اَر اورَه گه تخت پاتِشائی شِطونَ. وَه ایی حالا سفدِسخد چسبینَس اَر نُم مِنا ئو ایمونی گه اَر مِنِت داشد، حاشا نَهَرد، جُجُ اِ روژَلی گه آنتیپاس، اَ شات وفادار مِنَ، اِنومجا هُمَه گه جالیز شِطونَ، کُشیا.
او اُژدها، اَ مار قدیمیَ، گه هَراَ ابلیس یا شِطونَ، گِرتی ئو اَرِه هزار سال بَسدا.