4 یوئنَ دو دار زِتون ئو دو چراخدونِن گه موسِن اَرتَک خداون زَمی.
«هُیچ کس چراخ لمپا نِمَگیسِنی تاگَه بِشارتیا یاگَه بِنتی اَر ژیر سَلِهی، بلکِم چراخ لمپا مَنِن اَررُی چراخدو تاگَه هر کی با اِنوم، روشتایی بوئینی.
اِسَه هَر حُواستو بو ئو دوعا بِهَن تاگَه بتونینو اژ کُل ایی چیئِلَ گه وَه ایی زویَ اتفاقَ مَکُوءِ، اِ اَمو بِمینینو ئو بوسینون اَر حضور کُر اِنسو.»
مِنتائای اَرّ قِری اژ پَلَل بِریان ئو تو وَهیاآگه پَل زِتو وَشی بین، اِنوم پَلَلیتِر پِوَن بینَ قِ دار زِتونا ئو اِسگَه اژ شیرَه قویَتدار ریشی دار زِتو بیَردارین،
راز اَ هفت آسارَه گه اِ دس راس مِنِت دی ئو راز اَ هفت چراخدو طِلا یَسَ: اَ هفت آسارَه، فریشدَهل هفت کلیسان، ئو اَ هفت چراخدونَ، هَراَ هفت کلیسانَ.