2 مِنتائای کارتَ گَز کِردِن قِلا معبدا ناو، اَرِیَگه داونَسَ ملتَل، ئو اونَل چِل ئو دو مُنگ شیَر مقدّس اِ ژیر پاءَ مَتِلِنِن.
اونَل اژ قورَل اِرهاتِن ئو دُما زِنیابیئِن عیسی اژ مِردیَل، چِن اِرَه شیَر مقدّس اورشلیم ئو ووژون اَر فِرَه کسَل ظاهر کِرد.
اَسَه ابلیس او بِردی اِنوم شیَر مقدّس ئو نا اَر بِلِنگتِرین جا معبد خدا،
«هُمَه خوا دنیاینو. مِنتائای اَرّ خوا طُم ووژ اژ دس بِ، چطورَ مَتونینو اِدوارَه شورا کِینونی؟ دیَر وَه کِرَم نِمای بِخِر اژ یَگه هُوَ دَنی ئو اِ ژیر پا مردِم لَخَسا بو.
اونَل وَه ضرپَهل شِمشیرَ مَکُوئِن ئو اِنوم کُل ملتِلَ میَرِنونَ اسیری ئو اورشلیم اِ ژیر پا خِرِیهودیَل تِلوهَرا ماو تا وخدی گه دورَه خِرِیهودیَل برَسیَ آخِر.
هُمَه فگِرَ مِهِینو کسی گه کُر خدا ناسیِ ژیر پا ئو خوین عَتی گه وَه اَوَه وَخم بوئی، ناپاک وَه حساو آوِردیِ ئو بیعزّتی کِردیَسیَ روحِ فیض، چه مِجازات سخدتِری حَخَسی؟
مِنتائای دُما سه روژ ئو نیم، هِناسی ژییاین اژ جونِم خدا هاتِ دَرینو ئو هوسیان اَرسر پائلو، ئو سِیلکَرَلو، زِلَتِراقا بین.
ئو مِه قدِرتَ میَمَ دو شات ووژِم گه پِلاس اِوَر، هزار ئو دوهیس ئو شص روژ نبوّت کَن.»
ئو ژَن حِوای ویرِ بیاوو، جای گه خدا اَرِه تیارِک دوئی، تاگَه اَر اورَه هزار ئو دوهیس ئو شص روژ اَژی هِوَت کَنی.
اَسَه اِنوم روح مِه بِردی اَرِه سر کوی کَلِنگ ئو بِلِنگی ئو شیَر مقدّس اورشلیم نشونِم داتی گه اژ آسمون اژ تک خدا ماهاتَ هُار.
ئو شیَر مقدّس، یانی اورشلیم نووئِم دی گه اژ آسمو اژ تک خدا ماهاتَ هُار، اِجور بُئیای گه اَرِه میردَه ووژ اِررازیائی، آمادَه بوئی.
ئو اَرّ کسی اژ قصَهل نبوّت ایی کِتاوَ چیئی کَما کِ، خدا اژ دار ژییاین ئو اژ شیَر مقدّس، گه اِنوم ایی کِتاوَ نُیسیاءَ، بیَردارا نِمِهِیتی.