19 اَسَه معبد خدا اِنوم آسمو واز بی؛ ئو صَنُق عَت خدا اِنوم معبد او دیارا بی؛ ئو بیَ تَشبریقَل ئو گِرِمَل ئو گِرِمهُرَل ئو زمیلرزَه ئو توئِرگ سخد.
ئو هَراَ ساتَ، بیَ زمیلرزَه کَلِنگی ئو یِهدیَهِم اژ شیَر رِمیا ئو هفت هزار نفر اِنوم اَ زمیلرزَه کُشِریان ئو باقی اونَل زِلَتِراقا بین ئو خداءِ آسمونو جِلال دا.
اَسَه فریشدَه هفتِمینِهَه پِف کِردی اِنوم شِپورِهِه؛ ئو دَنگَل کَلِنگی اِ آسمو بین گه موئِتو: «پاتِشائی دنیا، بیَسَ هِن خداون ایمَه، ئو مسیحِ او. ئو او تا ابدالآباد سِلطنتَ مِهِه.»
ئو نشونَه کَلِنگ ئو بِلُجوئی اِنوم آسمو دیارا داتی: ژَنی گه هویَر کِردوئیتی وَر ئو مُنگ اِ ژیر پال ئو تاجی اژ دوازَه آسارَه اَرسر بیتی.
اَسَه دَنگ کَلِنگمی اژ معبد شنَفت گه موئِتیَ اَ هفت فریشدَه: «بِچِن ئو هفت جُم خَضو خدا بِرِشِنِن اَر زَمی.»
اَسَه بیَ تَشبریقَل ئو گِرِمَل ئو گِرِمهُرَل، ئو زمیلرزَه کَلِنگی هات، هُنَ گه اژ زمونی گه اِنسون اَررُی زَمی زِنِهیَ مَهَردی، ناهاتوئی.
ئو اژ آسمو توئِرگ سخدی رِشیا اَر سر مردِماِرا، گه هر گِلِه، مَری پنجا کیلو بی؛ ئو مردِم وَه خاطر ایی توئِرگَ کِفِر خدائو کِرد، اَرِیَگه بِلا فِرَه سخدی بی.
اَسَه دیم گه آسمو واز بی ئو اِسگَه اسب اِسبیای هار وَرِم، ئو اَوَه گه نیشتیَسی اَررُی نُم اَمونتدار ئو حخِّ. او وَه عدل داوریَ مِهِه ئو جنگَ مِهِه.
دُما اَوَه سِیلِم کِرد، ئو دیم دری اِ آسمو وازَ، ئو هَراَ دَنگ اولینِهَه گه شِنتفتوئیم اِجور دَنگ شِپور قصَهمَ گَردَ مِهِه، وِتی: «بورِ رُ اَرِه ایرَه، ئو مِه هر چی گه باس اَژیرِ دُما اتفاق بِکُوءِ، نشونتَ میَم.»
اژ تختِهَه، تَشبریقَل ئو دَنگ گِرِمَل ئو گِرِمهُرِلَ ماهات. اَر وَر تخت، هفت چُمَت آگِرَ مَگیسیا گه هفت روحِ خدان.
اَژونَسَ گه: «یوئنَ هان اَر وَر تخت خدا ئو شو ئو روژ اِنوم معبدی خِلمت اَژینَ مَهَنی؛ ئو او گه نیشتیَس اَر تخت، اونِلَ مَگِریِ ژیر داوار حضور ووژا.
اَسَه فریشدِهَه مَخَلِهَه هیزداتی ئو پِرا کِرد اژ آگِر قُرونیگا ئو آوشدی اَررُی زَمی، ئو بیَ گِرِمَل ئو گِرِمهُرَل ئو تَشبریقَل ئو زمیلرزَه.
فریشدَه اولینِهَه پِف کِردی اِنوم شِپورِهِه، ئو بیَ توئِرگ ئو آگِر گه وَهگَرد خوین هاوِنتوئینَ یَکاِرا، ئو رِشیان اَر زمیناِرا ئو یِهسِئِم اژ زَمی سُت ئو یِهسِئِم اژ دارَل سُتِن، ئو کُل سُزِلَکوئَل سُتِن.