13 ئو هَراَ ساتَ، بیَ زمیلرزَه کَلِنگی ئو یِهدیَهِم اژ شیَر رِمیا ئو هفت هزار نفر اِنوم اَ زمیلرزَه کُشِریان ئو باقی اونَل زِلَتِراقا بین ئو خداءِ آسمونو جِلال دا.
اَسَه اَرِه گِل دوئِم هِنائو کِردِ اَ پیا گه وِرِکار کور بی، وِتونَ بی: «جِلال بیَ خدا! ایمَه مَذانیم گه او پیا گناکاری کَ.»
یَکی اژ اَ روژِلَ، پطرس هوسیا اِنوم بِرال، گه کُل اَرسر یَک نزیک اَر صد ئو بیس نفر بین.
مِنتائای دُما سه روژ ئو نیم، هِناسی ژییاین اژ جونِم خدا هاتِ دَرینو ئو هوسیان اَرسر پائلو، ئو سِیلکَرَلو، زِلَتِراقا بین.
اَسَه معبد خدا اِنوم آسمو واز بی؛ ئو صَنُق عَت خدا اِنوم معبد او دیارا بی؛ ئو بیَ تَشبریقَل ئو گِرِمَل ئو گِرِمهُرَل ئو زمیلرزَه ئو توئِرگ سخد.
او وَه دَنگ کَلِنگ وِتی: «اژ خدا زِلَتو بِچو ئو جِلال دَنی، اَرِیَگه سات داوری رَسیَسی، ئو او عَبادت کَن گه آسمون ئو زمین ئو دریا ئو کیَنیَل آو خَلک کِردی.»
اِاِ خداون، کیَ گه زِلَه اژ تو نَچوتی، ئو نُم تو جِلال نِ؟ اَرِیَگه تو، ئو فَخَد تو، قدوسین. کُل ملتِلَ مان ئو اَرتَک تو عَبادتتَ مَهَن اَرِیَگه کارَل عادلونَه تو آشگارا بیَ.»
خَوشالی بِهِیم ئو دودَسمالَه بِگِریم، ئو جِلال دِیمی، اَرِیَگه زَمو داوات اَ وَرکَ رَسیَ، ئو بُئی او ووژ حاضر کِردیِ؛
«وَه ایی حالا تو هَنی بِری اِ ساردیس دیرین گه جِنِکَلو چِرکِن نَهَردیَ، ئو اونَل وَه جِنِکَل اِسبیا وَهگَرد مِه گومَ مَنِن، اَرِیَگه لائقِن.
ئو وخدی وَرکِهَه میرَ شَشِمینِهَه واز کِردی، مِه سِیلِم کِرد، اَسَه زمیلرزَه کَلِنگی هات ئو هویَر اِجور پِلاس، سیا بی ئو مُنگ کامل، بی اِجور خوین.
اَسَه فریشدِهَه مَخَلِهَه هیزداتی ئو پِرا کِرد اژ آگِر قُرونیگا ئو آوشدی اَررُی زَمی، ئو بیَ گِرِمَل ئو گِرِمهُرَل ئو تَشبریقَل ئو زمیلرزَه.