5 ئو اژ جونِم عیسی مسیح، اَ شات وفادارَ ئو اول کسی گه اژ مِردیَل زِنیا بی، ئو حکِمرون پاتِشائَل رُی زَمی. او گه ایمَه دوس دیری ئو وَه خوین ووژ، ایمَل اژ گنائَلمو آزاد کِردیِ،
هُنَ گه کُر اِنسونیش نِهات تاگَه خِلمت اَژی بِهَنی، بلکِم هات تاگَه خِلمت بِهِه ئو تا گیون ووژ اِجور نَسَخ آزادی اَرِه فِرَه کسَل بِ.»
اَسَه عیسی هاتِ وَر ئو وِتیئونو: «کُل قدِرتواختیار اِنوم آسمون ئو زمینو داسَ مِه.
وِر اژ عِد پِسَخ، عیسی وَهیاآگه مَذِناسدی سات چیئِنی اژ ایی دنیا رَسیَ تا بِچو اَرِه تک باوَه، تاگَه آخِر مِحبت کِردیَ کسِکار ووژ گه اِنوم ایی دنیا دوسو داشدی.
حکِم نووئی میَمَ بینتو، ئو اَوَه یَسَ گه مِحبت بِهَن اَر یَکتِری. هَرهُنَ گه مِه مِحبتِم کِرد اَر هُمَه، هُمِهیش باس مِحبت بِهِینون اَر یَکتِری.
«هَرهُنَ گه باوَهم مِه دوس داشدیَسی، مِنیش هُمَهم دوس داشدیَ؛ بِمینِن اِنوم مِحبت مِه.
پیلاتُس اَژی پِرسی: «اِسَه تو پاتِشای کین؟» عیسی جوواو داتی: «توءَ موشین گه مِه پاتِشام. مِه اَرِه یَه زاندَه بیم، ئو اَرِه یَه هاتِمَسَ ایی دنیا تاگَه اِبارَه حخیخت شاتی بیَم. اَسَه هر کی گه لا حخیخت دیری، گوشَ مَگِریَ قصَهل مِه.»
حخیختاً، موشِمَ بینِت گه ایمَه اژ اَ چیئَه گه مَذانیم قصَه مِهِیم ئو اَر اَ چیئَه گه دیمونَ شاتیَ مِیم، مِنتائای هُمَه شاتی ایمَه قبول نِمِهِینو.
«اَرِیَگه خدا اَخَ مِحبت کِردی اَر دنیا گه کُر یَکونَه ووژ داتی تا هر کی ایمو باری اَر او نابود ناو، بلکِم ژییاین ابدی داشدوئیتی.
او اَر هر چیئی گه دیَسی ئو شنَفتیَسی شاتیَ مِ، مِنتائای هُیچکس نِمَچوءِ گِرد شاتی او.
حُواستون اَر ووژتون ئو کُل ریئَن بو، گه روحالقدس هُمَل اَرِه نظارت اَر اونَل اِنتخاو کِردیِ تاگَه کلیسا خداون گه وَه خوین ووژ خِریَسی شوئونی کِینو.
یَگه مسیح باس عذاو بِکیشی ئو اول کسی بو گه اژ مِردیَل زِنیا ماو، تاگَه نُیر اِلوم بِهِه اَر ایی قومَ ئو قومَل خِرِیهود.»
گه خدا وِرِکار عیسی مسیح اَرِه کفارَه گنائَل مَیِّن کِردی، تاگَه وَهسونگَ خوین او، اژ رئی ایمو باءَ دس. یَه اَرِه نِشو دائِن عدالت خدا اَنجوم گِرتی، اَرِیَگه خدا اِ صبِر الهی ووژ، گنا نواینِلَهَه وَه نِئیَ گِرتی.
بلکِم وَهسونگَ او گه مِحبت کِردی اَر ایمَه، اِ کُل ایی چیئِلَ ایمَه سرتِر اژ کسَلی کیم گه فائق هاتِنَ.
بِری اژ هُمَه هُنَ بینونَ، مِنتائای وَه نُم عیسی مسیحِ خداون ئو وَهسونگَ روحِ خدامو شوریاینونَ، تقدیس بینونَ ئو آمَل صالح اِلوم بینونَ.
وَهگَرد مسیح کیشیام اَر صلیب، ئو دیَر مِه نیِم گه زِنِهیَ مَهَم، بلکِم مسیحَ گه اِنوم مِه زِنِهیَ مِهِه؛ ئو ایی زِنِهیَ گه اِسگَه اِ جسمَ مَهَم، وَه ایمون اَر کُر خداءَ مَهَم گه مِه دوس داشدی ئو گیو ووژ اَرِه مِه داتی.
مِنتائای خدای گه اِ ریَمَت دولَمَنَ، وَه خاطر مِحبت بیحدِحساوی گه اَر ایمَه دیری،
ئو اِنوم مِحبت رفدار بِهَن، هَرهُنَ گه مسیحیش مِحبت کِردی اَر ایمَه ئو گیو ووژ اِجور قُرونی ئو پیشکَشی عطِرداری اَرِه ایمَه تقدیم خدا کِردی.
او سر لار یانی سر کلیساءَ ئو بِنیاءَ، اولزا اژ مِردیِلَ، تاگَه اِ کُل چی، او سر بو.
اَرتَک خدای گه زِنِهیَ مِئَه کُل چی، ئو اَرتَک مسیحْ عیسی گه اعتراف خو اِنوم شاتی ووژ اِ بِرُوَر پُنتیوس پیلاتُس کِردی، سفدِسخد اَمونَتتَ میَم بی
گه خدا یَه اِ وخد دُریس ووژ وَه اَنجومَ مَرَسِنی، هَراَ خداءِ بِمارِکَ گه حکِمرو یَکونَه ئو شاءِ شائَل ئو رب الاربابَ.
هُمَه فگِرَ مِهِینو کسی گه کُر خدا ناسیِ ژیر پا ئو خوین عَتی گه وَه اَوَه وَخم بوئی، ناپاک وَه حساو آوِردیِ ئو بیعزّتی کِردیَسیَ روحِ فیض، چه مِجازات سخدتِری حَخَسی؟
چَنی ویشتِر، خوین مسیح گه وَهسونگَ روحِ ابدی، ووژ بیعِو پیشکَش کِردی اَر خدا، وِژدان ایمَه اژ کارَل بیثمر پاکا مِهِه تاگَه خِلمت اژ خداءِ زِنی بِهِیم!
بلکِم وَه خوین خیمتی مسیح، اِجور خوین وَرکی بیعِو ئو بیلکَه.
مِنتائای اَرّ اِنوم نُیرَ مَچیمَ رئیا، هَرهُنَ گه خدا ها نوم نُیراِر، وَهگَرد یَک رِقیفی دیریم ئو خوین کُری، عیسی مسیح ایمَه اژ کُل گنائَل پاکا مِهِه.
مِحبت هَر یَسَ، نه یَگه ایمَه مِحبتمو کِردوئی اَر خدا، بلکِم او مِحبت کِردی اَر ایمَه ئو کُر ووژ کِلکِردی تاگَه کفارَه گنائَلمو بو.
اَسَه فریشدَه هفتِمینِهَه پِف کِردی اِنوم شِپورِهِه؛ ئو دَنگَل کَلِنگی اِ آسمو بین گه موئِتو: «پاتِشائی دنیا، بیَسَ هِن خداون ایمَه، ئو مسیحِ او. ئو او تا ابدالآباد سِلطنتَ مِهِه.»
ئو مِه قدِرتَ میَمَ دو شات ووژِم گه پِلاس اِوَر، هزار ئو دوهیس ئو شص روژ نبوّت کَن.»
اونَل وَهگَرد وَرکَ موئنَ جنگ، ئو وَرک فائقَ ما اَرینو، اَرِیَگه او رب الارباب ئو پاتِشاءِ پاتِشائِلَ- ئو اونَلی گه هانِ گَرد، دَنگ بینَ ئو دیاری بینَ ئو وفادارِن.»
اَسَه دیم گه آسمو واز بی ئو اِسگَه اسب اِسبیای هار وَرِم، ئو اَوَه گه نیشتیَسی اَررُی نُم اَمونتدار ئو حخِّ. او وَه عدل داوریَ مِهِه ئو جنگَ مِهِه.
ئو اَر قِ چوخا ئو رون او نُمی نُیسیاءَ: ’پاتِشاءِ پاتِشائَل ئو ربالارباب.‘
مَذانِم جالیزِت هار کو، اَر اورَه گه تخت پاتِشائی شِطونَ. وَه ایی حالا سفدِسخد چسبینَس اَر نُم مِنا ئو ایمونی گه اَر مِنِت داشد، حاشا نَهَرد، جُجُ اِ روژَلی گه آنتیپاس، اَ شات وفادار مِنَ، اِنومجا هُمَه گه جالیز شِطونَ، کُشیا.
«اَرِه فریشدَه کلیسا لائودیکیَه بِنُیسِن: «او گه آمینَ، او گه شات اَمونتدار ئو حخَ، او گه سِرآو خلقت خداءَ، هُنَ موشی:
مِه وِتمئون: «اِاِ آقا، تونَ مَذانین.» ئو او وِتیئونِم: «یوئنَ هَراَ کسَلِنَ گه اژ عذاو کَلِنگ هاتِنَسَ دِریر، اونَل چوخائَل ووژون اِ خوین وَرک شوریَ ئو اِسبیا کِردیَ.