5 هَراَ فگِرتونَ داشدوئی گه مسیحْ عیسی داشدی.
دارِبرگ مِه باوژِن اَر مِلتو ئو اژ مِه تیَلیم بِگِرِن، اَرِیَگه مِه مِلوم ئو فِروتنِم ئو اِ گیونَلتو آسائشتَ مَگِرینو.
اَرِیَگه کُماین کَلِنگتِرَ، اَوَه گه مَنیشی اَر سر سِفِرَه یا اَوَه گه خِلمتَ مِهِه؟ مَر اَوَه نیَ گه مَنیشی اَر سر سِفِرَه؟ مِنتائای مِن اِنوم هُمَه اِجور خِلمتکارِم.
ئو چطور خدا، عیسیِ ناصری وَه روحالقدس ئو قدِرت مسح کِردی، هُنَ گه کُل جا مَگیردیا ئو کارَل خاصَ مَهَردی ئو کُل اونَلی گه اِ ژیر ظلم ابلیس بین، شِفا ماتی، اَرِیَگه خداءَ گَرد بیتی.
اِ کُل چی نشونِم داینونَ گه باس هُنَ زیَمَت بِکیشیم تاگَه بتونیم دس ژارَل بِگِریم، ئو قصَهل خداون عیسیمونَ ویر بو گه فرمائشت کِردی: ”دائِن اژ گِرتِن بِمارکتِرَ.»
اَرِیَگه اَرّ بِرات وَه چیئی گه تونَ میرین اذیتَ ماو، دیَر وَه مِحبت رفدار نِمِهِین. وَه چیئی گه میرین، بِرا ووژِت گه مسیح وَه خاطر اوآ مِرد، نابود نِهَه.
اَرِیَگه مسیحیش وَه دُم خَوشی ووژا نوئی، هَرهُنَ گه اِنوم کِتاو زبور داوود نُیسیاءَ: «مذمت مذمتکَرَل تو، کَت اَررُی مِه.»
اِسگَه خدای گه پایاری ئو دلگُوئیَ موئَشخی، یَه بوئَشخیئونتو گه اَجورَ گه مِطابق خواس مسیحْ عیسیَ، وَهگَرد یَک هُمرِأ بوئینو،
هَراَ جورَ گه مِنیش تقِلاءَ مَهَم تاگَه کُل کس اژ کُل چی راضی بِهَم. اَرِیَگه وَه مِنِی نفع ووژِم نیِم، بلکِم هامَ دُم نفع آمَل فِرِه، تاگَه نجاد بِگِرِن.
ئو اِنوم مِحبت رفدار بِهَن، هَرهُنَ گه مسیحیش مِحبت کِردی اَر ایمَه ئو گیو ووژ اِجور قُرونی ئو پیشکَشی عطِرداری اَرِه ایمَه تقدیم خدا کِردی.
اژ پولُس ئو تیموتائوس، خادمَل مسیحْ عیسی، وَه کُل ایمودارَل مسیحْ عیسی گه هانِ شیَر فیلیپیاِر، وَهگَرد اُسقُفَل ئو شمّاسَل:
اَرِیَگه، هُمَه هَر اَرِه یَه دَوَت بینونَ، اَرِیَگه مسیحیش اَرِه هُمَه زجِر کیشیتی ئو سرمقشی اَرِنتو هُیشتی تا پا بِنینون اَر جاپا او.
اِسَه اَرِیَگه مسیح اِنوم جسم عذاو کیشیتی، هُمِهیش هَرِ هُنَ فگِری ووژتو آمادَه بِهَن، اَرِیَگه هرکی اِنوم جسم عذاو کیشیَسی، دیَر کارَ گنا نِری.
اَوَه گه موشی اِنوم اوءَ مَمینِم، باس هَراَ جورَ رفدار بِهِه گه عیسی رفدارَ مَهَردی.