29 اِسَه اِنوم خداون وَه خَوشی کامل، بِچِنیِ گِرد ئو عزّت بِنِن اَر هُنَ کسَلی.
ئو هر جا گه مردِم هُمِهئونِ گِرد نِئیشت، وخدی اژ اَ شیَرَ مِهِینونَ دِریر، توز پال ووژتو بِتَکِنِن تاگَه شاتیای بو اَرضد اُوُ گه خَضو خدا ما اَر سرو.»
حخیختاً، موشِمَ بینتو، هر کی بِچوءِ گِرد اَوَه گه مِه کِلَمَهَمی، چیَسِ گِرد مِه، ئو هر کی بِچوءِ گِرد مِه، چیَسِ گِرد اَوَه گه مِه کِلکِردیَسی.»
اونَل کُلِ روژی یِه دل اِنوم معبد جیَمَ موئیان اَر دور یَکا ئو اِنوم مالَلو نونو کُتا مَهَرد، ئو وَه خَوشی ئو دسِدلوازی وَهگَرد یَک خوراکونَ مَهُارد
اونَل فِرَه عزّتونَ مَنیا اَر ایمَه، ئو حِنی گه مِهِستمو وَه کَشتیا بِچیم، هر چی گه اِکَلمو بی اَرِنمو تیارِکو دی.
وَه ایی خاطرَ، خَوشی فِرِه اَ شیَرَ اِراگِرتی.
ئو چطور موعظَه بِهَن، اَرّ کِلنوئن؟ هَرهُنَ گه اِنوم کِتاو اِشعیا پِخَمَر نُیسیاءَ: «چَنی رنگینَ پال کسَلی گه خَوَر خَوش انجیل اِلومَ مَهَن.»
تاگَه هَراَ جورَ گه لائق ایمودارَل مسیحَ، اِنوم خداون، بِچینونیِ گِرد ئو اِ هر چیئی گه هَوَجِه کَتیئورتو، یاری دَنی، اَرِیَگه او یاری فِرِه، داسیَ فِرَه کسَل، هَمیش وَه مِه ووژِم.
وخدی تیموتائوس هات، حُواستو بو گه اَر تک هُمَه هُیچ دل اِ هول ناوتی. اَرِیَگه اویش اِجور مِه خِلمت اژ خداونَ مِهِه؛
اَرِیَگه اونَل روح مِه ئو هَمیش روح هُمِهئو تازهآ کِردیَ. هُنَ کسَلی بشتاسِن.
اَرِیَگه کسی گه اژ ووژ تیَریفَ مِهِه قبول نِماو، بلکِم اَ کسَ گه خدا اَژی تیَریف کِیتی.
جای اِنوم دلَلتو اَرِه ایمَه واز بِهَن. ایمَه ظلممون اَر کس نَهَردیَ، باعث نوئیمونَ کس خِراو بو ئو اژ کس وَه نفع ووژمو استفادَهمو نَهَردیَ.
اِسَه مِه ویشتِر شوق دیرِم گه کِلکَمی، تاگَه هُمَه اِدوارَه اژ یَگه موئینینونی خَوشالا بوئینو، ئو خُصَه مِنیش کمتِرا بو.
آریستارخوس گه وَهگَرد مِه ها زندوناِر، سِلامَ مَرَسِنیَ بینتو؛ هَمیش مَرقُس، تاتِزا برنابا(گه وِرِکار امونَتَلمی اِبارَه او داءَ- گه هروخد هات اَرِه تَکتو، وَه گرمی بِچِنیِ گِرد)
اِاِ بِرال، خواهشد اَژینتونَ مِهِیم عزّت بِنِن اَر کسَلی گه اِنومتو زیَمَتَ مَکیشِن ئو اِنوم خداون رَبَرَل هُمَهن ئو مِناتونَ مَهَن.
شیخَلی گه خو رَبَریَ مَهَن، لائق عزّت دو بِرُوَرِن، مصخوصاً اونَلی گه اِ کار موعظَه ئو تیَلیم زیَمَتَ مَکیشِن.
اژ رَبَرَلتو اطاعت کَن ئو فِربوبَرو بوئن؛ اَرِیَگه اونَل اژ گیونَل هُمَه پاسبونیَ مَهَن، وَهچوینا گه باس حساو بیَنَ دُما. بِیلِن ایی کارَ وَه خَوشی اَنجوم دَن نه وَه نُیزنَز، اَرِیَگه یَه وَه نفع هُمَه نیَ.
اِسَه اَرّ بام اِرَه تَکتو، کارَلی گه اَنجومَ مِ ئو چِنَهل مِفتی گه اَرضد ایمَه موشی اَرِنتو تیَریفَ مَهَم. ئو وَه یوئیشَ قانی نیَ، بِرال اِگِرد نِمِیلی ئو نوا کسَلیشی مَگِری گه میا رئی بیَنَ بِرال ئو اژ کلیسا ماوژیونَ دِریر.