26 اَرِیَگه اَرِه هُمَه کُل شوق داشدیِ ئو اژ یَگه هُمَه شنَفتِتونَ او مریض بیَ، پَژار بی.
«بورن اِرَه تک مِه، اِاِ کُل زیَمَتکیشَل ئو کسَلی گه بارَل گِرونتو ها کولا، گه مِه آسائشتتونَ میَمئون.
پطرس ئو دو کُر زِبِدی وَهگَرد ووژ بِردی، او خَمَبار ئو پریشونا بی،
مِنتائای پولُس جوواوا داتی: «یَه چه کاری کَ مِهِینو؟ اَرچَه مَگیرینون ئو دل مِنَ مَشکِنینو؟ مِن اَرِه نُم خداون عیسی، حاضرِم نه فَخَد بِکُوئِمِ زندو، بلکِم اِنوم شیَر اورشلیم بِمِرِم.»
اَرِیَگه شوق دیرِم بوئینِمتو تاگَه بِرَکت روحانیای بیَمئونتو گه تقویتتو کِ؛
وَهگَرد کسَلی گه خَوشالِن، خَوشی بِهَن، ئو وَهگَرد کسَلی گه مَگیرِن، بگیرِن.
گه درد گِرونی اِنوم قلب ووژِم دیرِم ئو هَر خَمَبارِم.
اَرّ عضوی بیَژی، کُل عضا وَهگَرد یَکَ مانَ دَژی؛ ئو اَرّ عضوی قُرپ داشدوئیتی، کُل وَهگَرد یَک خَوشیَ مَهَن.
ئو اونَ وَه خاطر فیض عظیم خدا گه ها نوم هُمِهاِر، اَرِه هُمَه دوعاءَ مَهَن ئو شوق فِرَهتونی اَرِه دیرِن.
بارَل یَکتِری بِکیشِن اَر کول گه هُنَ شریعت مسیحَ مارینونَ جا.
اِسَه خواهشد اَژینتونَ مَهَم وَه خاطر جُورَلی گه اَرِه هُمَه مَکیشِم، دلسردا نوئن، اَرِیَگه اونَل باعث افتخارتونِن.
هرگِلی گه هُمَه مارِمَ ویر، شگِر خدا ووژمَ مَهَم.
اَرِیَگه خدا شاتَ گه وَه مِحبت مسیحْ عیسی، اَرِه هُمَه کُل شوق دیرِم.
لازمِم ذِناسد اِپافْرودیتوسیش کِلبِهَم اَرِه تَکتو، گه بِرا ئو هُمکار ئو هُمقطار مِنَ ئو قاصی ئو خادم هُمِئَه اَرِه رَسیدَگی وَه هَوَجَهل مِه.
اِراسی گه او مریض بی ئو کَتوئی اَر سَکَرات. مِنتائای خدا ریَم اَری کِرد، ئو نه فَخَد اَر او بلکِم اَر مِنیش، تاناخواد خُصهی باءِ سر خُصَهلِم.
اِسَه، اِاِ بِرالی گه دوستو دیرِم ئو اَرِنتو شوق دیرِم، هُمَه گه خَوشی ئو تاج سر مِنینو، عزیزَلِم، هَرهُنَ سفدِسخد اِنوم خداون پایار بِمینِن.
ئو اَرِه یَه فِرَه خَوشالیَ مِهِینو، وَهیاآگه اِسگَه اَرِیَگه لازمَ، اَرِه مِدت کمی اِ اِنتحونَل جوراجور پَژار بینونَ،