29 اَرِیَگه ایی افتخارَ بیَسَ نَصُیتو گه نه فَخَد ایمو بارینون اَر مسیح بلکِم اَرِه او عذاویش بِکیشینو،
عیسی وِتی: «خَوزگالَ تو، اِاِ شَمعون، کُر یونا! اَرِیَگه گوشد ئو خوین ایی حخیختَ اَر تو آشگارا نَهَردیِ، بلکِم باوَه مِه گه ها نوم آسموناِر یَه آشگارا کِردیِ.
اِسگَه وَهسونگَ اوآ هر کی ایمو باری، اژ کُل گنائَلی گه وَهسونگَ شریعت موسی نتونستِتو آزاد بوئینو، آزادَ ماو.
قویَتونَ ماءَ دل شاگردَل ئو اونَلو تشویقَ مَهَرد تاگَه بوسِن اَرسر ایمونو ئو موئِتو: «ایمَه باس وَه تیَمِل سخدیَل فِرِه، بِچیمَ نوم پاتِشائی خداآ.»
هَریَگه رَسین اَر اورَه، کلیسائون اَر دور یَکا جیَم دا ئو اژ چیئَلی گه خدا وَهسونگَ اونَل اَنجوم دائیتی، تیَریفون اَرِه کِردِن گه چطور خدا در ایمو واز هُیشتیَسی اَررُی خِرِیهودیَل.
اَسَه رسولَل وَه خَوشالیا اژ تک عضا شورا کِردونَ دِریر، اَرِیَگه لائقَ حساو هاتوئین تا وَه خاطر نُم عیسی خوارا بوئن،
نه فَخَد یَه، بلکِم اِ عذاوَلیش خَوشیَ مِهِیم، اَرِیَگه مَذانیم گه عذاوَل طاخَتَ ماریَ بار
اَرِیَگه وَه فیض ئو وَهسونگَ ایمو نجادتو گِرتیَ -ئو یَه اژ ووژتو نیَ، بلکِم عطا خداءَ-
اِ خُسِل تیَمید، وَهگَرد او چال بینونَ، گه اِنوم اَوَه وَهسونگَ ایمون اَر کار پِرقویَت خدای گه مسیح اژ مِردیَل زِنیا کِردی، وَهگَرد او اژ مِردیَل زِنیا بینو.
بِرال، وخدی هُمَه مَکُوئینون اِنوم اِنتحونَل جوراجور، تا مَتونینو خَوشی بِهَن!
بلکِم اژ یَگه شیَریک عذاوَل مسیحَ موئینو خَوشال بوئن، تا موقَع ظاهربیئِن جِلال او وَه خَوشی دودَسمالَه بِگِرینو.