23 مِن اِنومجا یوئنَ گیرِم کِردیَ. آواخد ووژِم یَسَ گه اژ ایی دنیاءَ بِچِم ئو وَهگَرد مسیح بوئم، اَرِیَگه یَه فِرَه بیتِرَ.
مِنتائای مِه خُسِل تیَمیدی دیرِم گه باس بِگِرِم، ئو چَنی هامِ سخدیاِر تاگَه وَه اَنجوم برَسی.
عیسی جوواوا داتی: «حخیختاً، موشِمئونِت، ایمِرو وَهگَرد مِه هاینِ نوم بهشتاِر.»
پیای گه مِلاکَتَل اَژی هاتوئینَ دِریر لالکیاءَ عیسی تاگَه بِیلی وَهگَرد بوتی، مِنتائای عیسی او رِ کِردی ئو وِتی:
اَوَه گه بِیتی خِلمت اَر مِه بِهِه، باس باءَ دُم مِنا؛ ئو جای گه مِه بوئم، خادم مِنیش هار اورَه. کسی گه خِلمت اَر مِه بِهِه، باوَه آسمونی عزّتَ مَنِتی اَری.
وِر اژ عِد پِسَخ، عیسی وَهیاآگه مَذِناسدی سات چیئِنی اژ ایی دنیا رَسیَ تا بِچو اَرِه تک باوَه، تاگَه آخِر مِحبت کِردیَ کسِکار ووژ گه اِنوم ایی دنیا دوسو داشدی.
ئو هر وخد چِم ئو جامی اَرِه هُمَه آمادَه کِرد، اِدوارَه مام ئو هُمَه میَرِم اَرِه تک ووژِم، تاگَه اَر اورَه گه مِه هم، هُمِهیش بوئینو.
اِ باوَه، مِم اونَلی گه داتَسَ بینِم وَهگَرد مِه بوئن، هَراَ جاءَ گه مِه هم، تاگَه جِلالِم بوئینِن، جِلالی گه تو داتَسَ بینِم؛ اَرِیَگه وِر اژ یَگه بِنیا دنیا باوِنی مِنِت دوس داشدیَ.
وخدی اونَل داشدو استیفانو سنگسارَ مَهَرد، او دوعا کِردی وِتی: «اِاِ عیسیِ خداون، روحِ مِه قبول کَ!»
اَاَ، جسوریم، ئو ایمَه یَه بیتِرَ مَذانیم گه اژ ایی لارَ دویر بوئیمو ئو اَرتَک خداون مالمو داشدوئی.
ایمَه مِحبت ووژمون اژ هُمَه دَریخ نِمِهِیم؛ بلکِم هُمِهینو گه مِحبتتون اژ ایمَه دریخَ مِهِینو.
مِنتائای مَنِنِم اِنوم جسم اَرِه هُمَه ضروریتِرَ.
اِاِ بِرال، ووژتونَ مَذانینو هاتِن ایمَه اَرِه تک هُمَه بیفادَه نوئی.
ئو ایمِهیش یِمِجو اَرِه یَه شگِر خداءَ مِهِیم، گه وخدی چینونِ گِرد کلوم خدا گه اژ ایمَهتو شنَفت، اَوتونَ نه اِجور کلوم اِنسو بلکِم اِجور کلوم خدا قبول کِرد، گه اِراسیش هَس، کلومی گه اِنوم هُمَه ایمودارَل کارَ مِهِه.
اَسَه ایمَه گه زِنیئیمون ئو مَنیمَس اَر جا، وَه گَرد اُوُ اِنوم اُرَل میَرِنمو ویرِ بِلِنگ تاگَه اِ آسمو خداون بوئینیم، اَسَه ایمَه هَر هایمَ گَرد خداون.
اَرِیَگه خوین مِه هَراِسگَه اِجور پیشکَشی شِراو، دیری مَرِشیاِرا ئو وخد چیئِنِم اژ ایی دنیاءَ رَسیَ.
اَسَه دَنگمی اژ آسمو شنَفت گه موئِتی: «بِنُیسِن: خَوزگالَ کسَلی گه اَژیرِ دُما اِنوم خداونَ مَمِرِن.» ئو روحِ خدا وِتی: «اَاَ، خَوزگالَ اَرینو، اونَل اژ جُورَلو سِتارونَ مَگِری، اَرِیَگه کارَلو وَه دُم سرونا مای!»