21 اَرِیَگه اَرِه مِه زِنِهی مسیحَ ئو مِردِن فادَه.
وَهسونگَ اوءَ گه هُمَه هاینون اِنوم مسیحْ عیسی، اَوَه گه اژ جونِم خدا اَرِه ایمَه بیَسَ حکمت، صالحبیئین، قدوسیّت ئو آزدی.
چه پولُس، چه آپولُس، چه کیفا، چه دنیا، چه زِنِهی، چه مِردِن، چه اِسگَه ئو چه زمونی گه ها نواموناِر، کُل هِن هُمَهن،
اَرِیَگه مَذانیم اَرّ ایی داوارَ گه مال زمینی ایمِئَه نابود بو، اژ خدا مالی دیریم، نه مالی گه وَه دس کَتوئی، بلکِم مالی، ابدی اِ آسمو.
اِسَه ایمَه هَر جسوریم، مَذانیم تا وخدی گه لیزمو گِرتیَس اِنوم ایی لارَ، اژ خداون دویریم.
اَاَ، جسوریم، ئو ایمَه یَه بیتِرَ مَذانیم گه اژ ایی لارَ دویر بوئیمو ئو اَرتَک خداون مالمو داشدوئی.
وَهگَرد مسیح کیشیام اَر صلیب، ئو دیَر مِه نیِم گه زِنِهیَ مَهَم، بلکِم مسیحَ گه اِنوم مِه زِنِهیَ مِهِه؛ ئو ایی زِنِهیَ گه اِسگَه اِ جسمَ مَهَم، وَه ایمون اَر کُر خداءَ مَهَم گه مِه دوس داشدی ئو گیو ووژ اَرِه مِه داتی.
مِنتائای ناخواد مِه هرگِس وَه چیئی افتخار بِهَم بِخِر اژ صلیب خداونمو عیسی مسیح، گه وَهسونگَ اَوَه دنیا اَرِه مِه کیشیا اَر صلیباِرا ئو مِه اَرِه دنیا.
هُنَ گه وَه شوقا چیَمَرئیِم ئو امید دیرِم گه اِ هُیچی خجالتا نوئم، بلکِم اِسگِهیشَ اِجور همیشَه وَه جورَت کامل، مسیح اِنوم لار مِه جِلالَ مَگِری، چه وَه زِنِهی چه وَه مرگ.
اَرّ باس اِنوم لار زِنِهی بِهَم، یَه اَرِه مِه کاری کَ گه ثمر دیری. وَه ایی حالا نِمَذانِم کُمینو اِنتخاو بِهَم.
مِن اِنومجا یوئنَ گیرِم کِردیَ. آواخد ووژِم یَسَ گه اژ ایی دنیاءَ بِچِم ئو وَهگَرد مسیح بوئم، اَرِیَگه یَه فِرَه بیتِرَ.
اُوُ کُل هانِ دُم نفع ووژونا، نه عیسی مسیح.
وخدی مسیح گه زِنِهی هُمِئَه ظاهر بو، اَسَه هُمِهیش وَهگَرد او اِنوم جِلال ظاهرَ موئینو.
اَسَه دَنگمی اژ آسمو شنَفت گه موئِتی: «بِنُیسِن: خَوزگالَ کسَلی گه اَژیرِ دُما اِنوم خداونَ مَمِرِن.» ئو روحِ خدا وِتی: «اَاَ، خَوزگالَ اَرینو، اونَل اژ جُورَلو سِتارونَ مَگِری، اَرِیَگه کارَلو وَه دُم سرونا مای!»