20 هُنَ گه وَه شوقا چیَمَرئیِم ئو امید دیرِم گه اِ هُیچی خجالتا نوئم، بلکِم اِسگِهیشَ اِجور همیشَه وَه جورَت کامل، مسیح اِنوم لار مِه جِلالَ مَگِری، چه وَه زِنِهی چه وَه مرگ.
عیسی وَه ایی قصهلَ هَشارَه مَهَردی گه پطرس وَه چه مِردِنی خدا جِلالَ مِ. اَسَه عیسی وِتَ بی: «بوریَ تُرّ مِنا.»
مِنتائای مِه گیونمَ هُیچَ حساوَ مارِم، ئو ارزشدمی اَرِه نِری، اَرّ فَخَد بتونِم دور ووژِم ئو خِلمَتی گه اژ خداون عیسیم گِرتیَ تمومِکمال اَنجوم دَم، گه هَراَ شاتی دائِن اَر خَوَر خَوش فیضِ خداسَ.
مِنتائای پولُس جوواوا داتی: «یَه چه کاری کَ مِهِینو؟ اَرچَه مَگیرینون ئو دل مِنَ مَشکِنینو؟ مِن اَرِه نُم خداون عیسی، حاضرِم نه فَخَد بِکُوئِمِ زندو، بلکِم اِنوم شیَر اورشلیم بِمِرِم.»
ئو دُما دوعا کِردِنو، اَ جاءَ گه جیَم بوئینی اَری، هاتِ رِکَه ئو کُلو پِرا بین اژ روحالقدس، ئو کلوم خدائونَ دلِجورَتا موئِت.
اِسَه اِاِ بِرال، وَه خاطر ریَمَتَل خدا، خواهشدتون اَژینَ مَهَم گه لارَلتون اِجور قُرونی زِنی ئو مقدّس ئو وَه دل خدا پیشکَش بِهَن گه عَبادت روحانی هُمَه هَر یَسَ.
ئو امید، ایمَه خجالتا نِمِهِه، اَرِیَگه مِحبت خدا وَهسونگَ روحالقدس گه بَشخیاسئونمو، رِشیاس اِنوم دلَلمو.
عضا لار ووژتو تسِلیم گنا نَهَن تاگَه وسیلَه ناراسی بوئن، بلکِم اِجور کسَلی گه اژ مرگ گِلوناهُاردیَسَ زِنِهی، ووژتو تسِلیم خدا کَن تاگَه عضا لارتو اَرِه خدا وسیلَه راسی بوئن.
مِنَ خاطر ضیَفَل طبیعی هُمَه، وَه زوئو آمیزاءَ قصَهتونَ گَردَ مَهَم: اَرِیَگه هَراَ جورَ گه زمونی عضا لار ووژتون اِجور خُلُمَل تسِلیم ناپاکی ئو بیقانونیتو کِرد گه آخِری بیقانونی ویشتِرَ، اِسگِهیشَ اونَل اِجور خُلُمَل تسِلیم صالحبیئینی کَن گه آخِری قدوسیّتَ.
اَرِیَگه خلقت وَه شوق فِرِهیکا چیَمَرئی دیارا بیئِن کُرَل خداءَ.
هَرهُنَ گه اِنوم کِتاو اِشعیا پِخَمَر نُیسیاءَ: «اِسگَه کُچِکی مَنِم اِنوم صَهیون، گه باعث کَتِن بو، ئو کمری گه باعث اِراکَتِنَ؛ ئو هر کی ایمو باری اَر او، خجالتا نِماو.»
بِرال، وَه افتخاری گه اَرتَک خداونمو مسیحْ عیسی اَرینتونَ مَهَم، قسم، مِه کُلِ روژی مِردِنَ چیَمَ موئینِم.
اَرِیَگه هُمَه وَه خیمتی خِریاینونَ، اِسَه لار ووژتون اَرِه جِلال خدا بیَرِنِ کار.
ئو دوس داشدِن او اِنوم خدا ئو ژَنی بیَرا ماو. هَرهُنَ، ژَن مِجرد یا دِتی گه شوی نَهَردیِ، ها هول کارَل خداون، ها هول یَگه چطور اِ لار ئو اِ روح مقدّس بو؛ مِنتائای ژَن میردَهدار ها هول چیئَل ایی دنیاءَ، ها هول یَگه چطور میردَه ووژ راضی بِهِه.
اَرِیَگه جُجُ اَرّ مِه تیکُلُنجِهی ویشتِر افتخار بِهَم اَر قدِرتواختیاری گه خداون اَرِه بِنا کِردِن هُمَه ئو نه اَرِه نابود کِردِنتو داسیَ مِه، شَرمَنَ نِموئم.
اِسَه اَرِیَگه هُنَ امیدی دیریم، وَه جورَت فِرِه قصَه مِهِیم؛
هَر مرگ عیسی مَکیشیم اَر کول لار ووژمونا تاگَه ژییاین عیسییش اِنوم لارمو آشگارا بو.
ئو او وَه خاطر کُل مِرد تاگَه اونَلی گه زِنیئِن دیَر اَرِه ووژو زِنِهی نَهَن، بلکِم اَرِه او گه وَه خاطر اونَل مِرد ئو زِنیا بی.
اَرِیَگه هر چی اَرتَک او وَه هُمَه افتخارِم کِردوئی، خجالتا نوئیم. بلکِم هَراَ جورَ گه هر چیمونی وِتَ هُمَه دُریس بی، افتخار ایمَه اَرتَک تیتوسیش راس اِرهات.
مِه اِتِماد کامل اَر هُمَه دیرِم، فِرَه مَنازِمَ بینتو؛ پِر اژ دلگُوئیِم، ئو اِ کُل سخدیَلمو مِه پِر اژ خَوشیِم.
ئو فِرَه کسَل اژ ایمودارَل وَه خاطر زندونی بیئِن مِه هُنَ اِنوم خداون دِلو قرص بیَ گه کلوم خدا وَه جورَت ویشتِری، بییَگه زِلِئو بِچو، موشِن.
جُجُ اَرّ لازم بو خوین مِه اِجور شِراوی گه وَخم بیَ، بِرِشی اَر رُی پیشکَشی قُرونی ایمو هُمَه، خَوشالِم ئو وَهگَرد کُل هُمَه خَوشیَ مَهَم.
اِسگَه اژ جُورَلی گه وَه خاطر هُمَهم کیشیَ خَوشالِم ئو وَه خاطر لار او گه کلیساءَ، اَ چیئَه گه اِ جُورَل مسیح کمَ، اِنوم جسم ووژِم پِرا مَهَم.
اِسگَه خداءِ صُئل ئو سِلامتی ووژ هُمَه کامل تقدیس بِهِه ئو کُل روح ئو گیون ئو لارتو تا هاتِن خداونمو عیسی مسیح، بیعِو پایار بِمینی.
مِنتائای اَرّ کسی وَه نُم مسیحی عذاوَ مَکیشی، خجالت نکیشی، بلکِم وَه ایی نُمَ، خدا جِلال بِ.
اِسگَه، اِاِ رولَهل، اِنوم او بِمینِن تا وخدی گه او ظاهرَ ماو، اطمینونمو داشدوئی ئو موقَع هاتِنی خجالت نومرُی او نوئیمو.