14 ئو فِرَه کسَل اژ ایمودارَل وَه خاطر زندونی بیئِن مِه هُنَ اِنوم خداون دِلو قرص بیَ گه کلوم خدا وَه جورَت ویشتِری، بییَگه زِلِئو بِچو، موشِن.
عیسی وَه پیای گه دَسی حُشگا بوئی وِتی: «بوری اَرِه ایرَه.»
گه ایمَه اژ دس دشمنَلمو آزاد کِ ئو یاریمو دِ تاگَه بیهُیچ ترسی
اِسَه اَرِیَگه هُنَ امیدی دیریم، وَه جورَت فِرِه قصَه مِهِیم؛
مِه اِتِماد کامل اَر هُمَه دیرِم، فِرَه مَنازِمَ بینتو؛ پِر اژ دلگُوئیِم، ئو اِ کُل سخدیَلمو مِه پِر اژ خَوشیِم.
اِسَه خواهشد اَژینتونَ مَهَم وَه خاطر جُورَلی گه اَرِه هُمَه مَکیشِم، دلسردا نوئن، اَرِیَگه اونَل باعث افتخارتونِن.
هُنَ گه وَه شوقا چیَمَرئیِم ئو امید دیرِم گه اِ هُیچی خجالتا نوئم، بلکِم اِسگِهیشَ اِجور همیشَه وَه جورَت کامل، مسیح اِنوم لار مِه جِلالَ مَگِری، چه وَه زِنِهی چه وَه مرگ.
ایی حخَ دیرِم گه اِبارَه کُل هُمَه هُنَ فگِر بِهَم، اَرِیَگه هاینونِ نوم قلب مِناِر، اَرِیَگه کُل هُمَه اِنوم فیض خدا وَهگَرد مِه هُمبیَرینو، هم اِ زندونی بیئِنِم ئو هم اِ دَفاع اژ انجیل ئو ثابت کِردِن دُریسی اَوَه.
اِسَه، اِاِ بِرالی گه دوستو دیرِم ئو اَرِنتو شوق دیرِم، هُمَه گه خَوشی ئو تاج سر مِنینو، عزیزَلِم، هَرهُنَ سفدِسخد اِنوم خداون پایار بِمینِن.
تاگَه بتونِم هُنَ گه باس قصَه بِهَم ئو آشگارا کَمی.
تیخیکوس اژ کُل چی اِبارَه مِه خَوَردارتونا مِهِه. او بِرا عزیزگرامی، ئو خادم وفادار ئو هُمخذمتیای اِنوم خداونَ.
بلکِم هُنَ گه مَذانینو وَهیاآگه وِر اژ یَه اِ شیَر فیلیپی عذاومو کیشی ئو گَنیونی اَر ایمَه کِرد گه باعث خجالتَ، مِنتائای ایمَه وَه یاری خدا زِلَمو کِرد گه وَهیاآگه سخد اَرضد ایمَه بین، انجیل خدا اِلوم بِهِیم اَر هُمَه.
وَه خاطر اَوَهسَ گه عذاوَ مَکیشِم، هُنَ گه اِجور جنائَتکاری هامِ زنجیراِر. مِنتائای کلوم خدا اِ زنجیر نیَ.