3 عیسی وَه پیای گه دَسی حُشگا بوئی وِتی: «بوری اَرِه ایرَه.»
اِنوم عَبادتگا یهود، پیای بی گه یِه دس حُشگا بوئیتی. اونَل اژ عیسیئو پِرسی: «آیا شِفا دائِن اِ روژ شَمَه جائزَه؟» یِئونَ وِت تاگَه دَسپیچی اَرِه مَکوم کِردِنی بِهَنَ دی.
اونَل عیسیئو آوشدوئیِ کِل چیَم گه بوئینِن اِنوم روژ شَمَه مقدّس اَ پیا شِفا مِ تاگَه دَسپیچی اَرِه مَکوم کِردِنی بِهَنَ دی.
اَسَه اَژینو پِرسیتی: «روژ شَمَه اَرِه خوئی کِردِنَ یاگَه گَنی کِردِن؟ گیو کسی نجاد دائِن یاگَه کُشتِن؟» مِنتائای اونَل بیکِش مَنِن.
مِنتائای عیسی گه اژ فگِرَلو باخَوَر بی، وِتیَ اَ پیا گه دس حُشگ بیتی: «بوری بوس اَر ایرَه.» اویش هیزگِرتی ئو قاوا داتی اَر اورَه.
تا روژَ ایمَه باس کارَل کِلکَرِم اَنجوم دِیم؛ وخدَ بوءَ شو، ئو اِنوم شو کسی نِمَتونی کار بِهِه.
اِسَه، بِرال عزیزِم، پایار بِمینِن ئو اژ جاتو تَکو نیرِن، هَر اژ تیَه دلا اَرِه خداون کار کَن، اَرِیَگه مَذانینو گه زیَمَت هُمَه اِنوم خداون بیفادَه نیَ.
اِسَه اژ خوئی کِردِن دلسرد نوئیمو، اَرِیَگه اَرّ شَکَت نوئیمو، وَه موقَع ووژ، دروءَ مِهِیم.
ئو فِرَه کسَل اژ ایمودارَل وَه خاطر زندونی بیئِن مِه هُنَ اِنوم خداون دِلو قرص بیَ گه کلوم خدا وَه جورَت ویشتِری، بییَگه زِلِئو بِچو، موشِن.
اِسَه اَرِیَگه مسیح اِنوم جسم عذاو کیشیتی، هُمِهیش هَرِ هُنَ فگِری ووژتو آمادَه بِهَن، اَرِیَگه هرکی اِنوم جسم عذاو کیشیَسی، دیَر کارَ گنا نِری.