2 ئو اونَل کِلکِردی تاگَه پاتِشائی خدا اِلوم کَن ئو مریضَل شِفا دَن.
عیسی ایی دوازَه نفرَ کِلکِردی، فِربو دانیئون: «نَچِن اِرَه تک خِرِیهودیَل، ئو نَچِن اِنوم هُیچ کُم اژ شیَرَل سامریَل،
وخدی گه کسی کلوم پاتِشائی آسمونَ مَشتوئی مِنتائای میَنا نِمَفیَمتی، اَ شریرَ مای ئو اَ چیئَه گه اِنوم دل او کِشت بیَ، مَراقِنیاِر. یَه هَراَ تُئمَسَ گه کَت اِنوم رئی.
ئو ایی خَوَر خَوش پاتِشائیَ اِلومَ ماو اِ سِرُسَر دنیا تا اَرِه کُل ملتَل شاتی بو. اَسَه آخِرکارَ مَرَسی.
موئِتی: «توئَه بِهَن اَرِیَگه پاتِشائی آسمو نزیکَ!»
اَسَه وِتیَ بینو: «بِچِن اَرِه سِرُسَر دنیا ئو ایی خَوَر خَوش انجیلَ اِلوم کَن اَر کُل مردِم دنیا.
اَسَه شاگردَل کَتِنِ رئی ئو اَرِه مردِم موعظَهئونَ مَهَرد گه باس توئَه کَن.
دُما اَوَه، عیسی خداون هفتا نفرتِریش اِنتخاو کِردی ئو اونَل دو اَر دو وَه نوا ووژا کِلکِردی اَرِه هر شیَر ئو جای گه ووژ مِهِستی بِچو.
”ایمَه جُجُ توزی گه اژ شیَر هُمَه نیشتیَس اَررُی پائلمو اَرضد هُمَه مَتَکِنیم. مِنتائای یَه بِذانِن گه پاتِشائی خدا نزیکا بیَ“.
مریضَل اورَه شِفا دَن ئو بوشِن: ”پاتِشائی خدا نزیکا بیَس اَرینتو.“
«زَمو تورات ئو پِخَمَرَل هَر تا زَمو یحیی بی. اژ اَوِءِ دُما، خَوَر خَوش پاتِشائی خدا اِلوم بیَ ئو کُل کسی تقِلا مِهِه هَر اَ زور بِچوتی اِنوما.
مِنتائای مردِم یِئونَ فیَمی، ئو چِنَ دُم اوآ. عیسییش وَه رُی خَوش چیِ گِردو ئو اِبارَه پاتِشائی خدا قصَئَه گَرد کِردِنی ئو کسَلی گه میتاج حِلاج بین، شِفا داتی.