6 ئو ابلیس وِتون: «مِه کُل ایی قدِرتواختیارَ ئو جِلالونَ موئَشخِمَ تو، اَرِیَگه سپارتیاسَ مِه ئو صِلا دیرِم گه بیَمیَ هر کی گه دلِم بِیتی.
اِسَه، اَرّ مِه بِپِرَسین، یوئنَ کُلَ موئنَ هِن تو.»
اِسگَه وخد داوری اَر ایی دنیاسَ؛ اِسگَه رِئیس ایی دنیا ماوژِنَ دِریر.
دیَر ویشتِر اژ یَه قصَهتونَ گَرد نِمَهَم، اَرِیَگه رِئیس ایی دنیا گه شِطونَ دیری مای. او هُیچ ادعای اَر مِه نِری؛
باوَه هُمَه ابلیسَ ئو هُمَه اژ اَوینونَ ئو هاینونَ دُم اَنجوم دائِن چیئَلی گه باوِ مِیلَسی. او اژ اَ اولَ قاتل بی ئو هُیچ وخد نِموسیا اَر رُی حخیخت، اَرِیَگه هُیچ حخیختی اِنوم او نیَ. هر وخد گه دِروءَ موشی، اژ ذات ووژی دِروءَ موشی؛ اَرِیَگه دِروزِنَ ئو باوَه دِروزِنِلَ.
ئو یَه چی بِلُجوئی نیَ، اَرِیَگه شِطونیش ووژ اِجور فریشدَه نُیر اِرَماری؛
ئو زمونی اِنوم اونَل زِنِهیتونَ مَهَرد، اَسَه گه مَچیاینونِ تُرّ ریئَل ایی دنیا ئو رِئیس قدِرت هُوا، ابلیس، یانی هَراَ روحی گه اِسگِهیشَ اِنوم آیلَل کورفِربونی کارَ مِهِه.
اَرِیَگه، «جسم کُل اِجور گیاءَ ئو جِلالی کُل اِجور گل بیاوو؛ گیا حُشگا ماو ئو گُلَل مَرِزِناِرا،
ایمَه مَذانیم گه اژ خدایم ئو کُل دنیا ها ژیر دس شِطوناِر.
ئو اُژدها کَلِنگو آوشدَ هُار، هَراَ مار قدیمیَ گه ابلیس ئو شِطو نُمَسی، اَوَه گه کُل دنیا اژ رئی اِرَماری. اوُ آوشد اَر زَمی، ئو فریشدِهلِهِیشی وَهگَرد اوُ آوشد اَر زَمی.
اَ جونور وَشیمَ گه دی هَر چُی پلنگی بی، پال چُی پال خرس بیتی ئو دَمی چُی دَم شیر، ئو اُژدها قویَت ئو تخت ووژ ئو قدِرتواختیار کَلِنگی دائون.
هَمیش صِلائو دائون گه وَهگَرد ایمودارَل مسیح جنگ بِهِه ئو فائق با اَرینو؛ ئو قدِرتواختیارو دائون تاگَه حکِمرو هر طائفَه ئو قوم ئو زوئون ئو ملت بو.