2 وِتیَ اونَل: «کِشت فِرِهءَ، مِنتائای کارگر کمَ. اِسَه، باس بِلالکینونَ صائای ثمرتو گه کارگرَلی اَرِه درو ثمر ووژ کِلکِ.
«پاتِشائی آسمو چُی اَرباوی کَ گه صوزوی اژ مال داءَ دِریر تاگَه اَرِه باخ انگویر ووژ کارگرَل روژمِز بِگِری.
اِجور کسی کَ، گه چیَسَ سفر ئو وخدی گه میا بِچوءَ سفر، مال ووژَ مِئَه دس خذمتکارَلیا، ئو وَه هرکُمو کاری مَسپاری، ئو فِربونَ مِئَه قلااوریش گه بِمینیَ خَوَر.
اَسَه وِتیَ بینو: «بِچِن اَرِه سِرُسَر دنیا ئو ایی خَوَر خَوش انجیلَ اِلوم کَن اَر کُل مردِم دنیا.
اونَل چِنَ دِریر، ئو اَر کُل جا موعظَهئونَ مَهَرد، ئو خداون وَهگَردو کارَ مَهَردی ئو پِغوم اونَل وَه نشونَهل ئو مُجِزَهلی گه وَهگَردو بی، ثابتَ مَهَردی.
عیسی اَ دوازَه شاگردَ جیَم کِردی اَر دور یَک ئو قدِرتواختیار دانیئون تاگَه کُل مِلاکَتَل بِهَنَ دِریر ئو مِرَضَل شِفا بیَن؛
ئو اونَلی گه وَه خاطر عذاوَلی گه اِنوم ماجِرا استیفان بِنیا نیریائی، اژ یَک چویچیائین تا هیالَل فینیقیَه ئو قبرس ئو اَنطاکیَه چِن. اونَل کلوم خدائونَ هُیچ کس بِخِر اژ یهودیَل نِموئت.
وخدی گه اونَل داشدو خداونونَ مَپِرَسیا ئو وَه روژی بین، روحالقدس وِتی: «برنابا ئو شائولم اَرِه جیاآ کَن، اَرِه کاری گه اونَلم اَرِه دَنگ کِردِنَ.»
اُهُنَ، اَ دو نفرَ گه اژ جونِم روحالقدس کِلبوئین، چِن اِرَه شیَر سِلوکیَه ئو اژ اورَه اژ رئی دریا رَسین اَر جزیرَه قبرس.
حُواستون اَر ووژتون ئو کُل ریئَن بو، گه روحالقدس هُمَل اَرِه نظارت اَر اونَل اِنتخاو کِردیِ تاگَه کلیسا خداون گه وَه خوین ووژ خِریَسی شوئونی کِینو.
«خداون وِتیئونِم: ”بِچُ؛ اَرِیَگه مِه کِلتَمَهَم اِرَه جائَل دویری، اَرتَک خِرِیهودیَل.“»
مِنتائای اونَلی گه پَشخِپِلاآ بوئین، پائونَ مَنیا اَر هر جا، کلوم خدائو اِلومَ مَهَرد.
ئو خدا اِنوم کلیسا، اولبار رسولَل ناتی دوئِم نبوّتکَرَل، سِئِم مَلِمَل؛ اَسَه کسَلی گه صائای قدِرت مُجِزَهلِن، اَسَه کسَلی گه صائای قدِرت شِفا دائِنِن ئو عطاءِ یاری کِردِن ئو رَبَری کِردِن ئو قصَه کِردِن وَه زوئونَلیتِر.
مِنتائای وَه فیض خدا، مِه یَئمَ گه اِسگَه هم، ئو فیض او اَرِنِم بیثمر نوئیَ. برعسک، مِه سخدتِر اژ کُل اونَل کارِم کِرد، وَهیاآگه مِه ووژِم نوئیم، بلکِم اَ فیض خدا بیَ گه وَهگَردِم بی.
ایمَه گه هُمکارَل مسیحیم خواهشد اَژینتونَ مِهِیم گه نِیلِن اَ فیض خداءَ گه آوِردِتونَسَ دس، بیفادَه بو.
اُوُ کُل هانِ دُم نفع ووژونا، نه عیسی مسیح.
لازمِم ذِناسد اِپافْرودیتوسیش کِلبِهَم اَرِه تَکتو، گه بِرا ئو هُمکار ئو هُمقطار مِنَ ئو قاصی ئو خادم هُمِئَه اَرِه رَسیدَگی وَه هَوَجَهل مِه.
اَرِیَگه اَرِه خِلمت اَر مسیح تا مِردِن چی، ئو اَرِه تِلافَتی کمِکسری خِلمت هُمَه اَر مِه گیو ووژ آوشدیِ خطراِر.
اَژونَسَ مِه جُورَ مَکیشِم ئو وَهسونگَ او گه وَه قدِرت اِنوم مِه کارَ مِهِه، وَه تموم قویَتِم تقِلاءَ مَهَم.
اِپافْراس، گه یَکی اژ هُمِئَه، ئو خادم مسیحْ عیسیَ، سِلامَ مَرَسِنیَ بینتو. او هَر اِ دوعائَلی اَرِه هُمَه تقِلاءَ مِهِه تاگَه هُمَه بتونینو بالغ ئو وَه اطمینو کامل بوسینون اَر سر تموم خواس خدا.
اَرِیَگه اِاِ بِرال، هُمَه زیَمَت ئو جُور ایمَهتو ها ویر، گه شو ئو روژ کارمو کِرد تاگَه وخدی انجیل خدا اَرِنتو موعظَه مِهِیم، بار گِرونی اَر کول هُیچکُم اَژینتو نوئیمو.
اِاِ بِرال، خواهشد اَژینتونَ مِهِیم عزّت بِنِن اَر کسَلی گه اِنومتو زیَمَتَ مَکیشِن ئو اِنوم خداون رَبَرَل هُمَهن ئو مِناتونَ مَهَن.
دُماخِرِ، اِاِ بِرال، دوعامون اَرِه بِهَن تا کلوم خداون زوی پَشخا بو ئو قُرپ بِگِری، حَقات اَجورَ گه اِنوم هُمَه بی،
اَرِیَگه ایمَه امیدمو بَسدیَسَ خداءِ زِنی گه نجاددهندَه کُل مردِمَ، مصخوصاً ایمودارَل؛ اَرِیَگه هَر اَرِه یَه زیَمَتَ مَکیشیم ئو تقِلاءَ مِهِیم.
مِنتائای تو هَر هوشیار بو، سخدیَل تیَمِل بِهَه، کار اِلوم انجیل اَنجوم دَ، ئو خِلمت ووژِت تمومِکمال برَسِنَ آخِر.
اژ پولُس، گه وَه خاطر مسیحْ عیسی ها زندوناِر، ئو بِرامو تیموتائوس، وَه هُمکار عزیزمو فیلیمون،
مِنتائای مسیح، اِجور کُری اَر مال خدا اَمونتدارَ، ئو مال او ایمِهیمو، وَه شرطی گه تاگَه آخِر وَه اطمینون ئو افتخار سفدِسخد بچسبیمون اَر امیدمو.
«اَرِه فریشدَه کلیسا اَفِسُس بِنُیسِن: «اَوَه گه هفت آسارَه اِ دس راس ووژ دیری، ئو اِنومجا هفت چراخدو طِلا مَچوءَ رئیا، هُنَ موشی: