11 گه وَه یِگِل یَکی اژ فریشدَهل خداون، هُنَ گه هوسیائی اَر لا راس مَخَل بِخورا، ظاهر بی اَر زکریا.
فریشدَه جوواوا داتی: «مِه جبرئیلِم گه موسِم اَرتَک خدا. اِسگَه مِه کِلبیمَ تا قصَهتَ گَرد بِهَم ئو ایی خَوَر خَوشتَ بیَمئون.
فریشدَه چی اِرَه تک او ئو وِتی: «سِلام اَر تو، اِاِ کسی گه خداون لِفط کِردیَس اَری. خداون ها گَردِت.»
مِنتائای فریشدَه وِتِنیئون: «زِلَتو نَچو، اَرِیَگه اِسگَه خَوَر خَوشتونی اَرِه دیرِم، خَوَر فِرَه خَوشی اَرِه کُل قومَل:
وَه یِگِل فریشدَه خداون ظاهر بی اَرینو، ئو نُیر جِلال خداون دَرشخیَ دورو. شوئونَل زِلَتِراقا بین،
مِنتائای هَراَ شوءَ، فریشدَه خداون دِرَل زندو واز کِردی ئو آوِردِنیَ دِریر
مَر اونَل کُل روحَل خِلمتکاری نیِن گه کِلَموئن اِرَه خِلمت اژ کسَلی گه نجادَ میَرِنَ میرات؟
فریشدَه شَشِمینِهَه پِف کِردی اِنوم شِپورِهِه، ئو مِه دَنگمی اژ چوار شاخ قُرونیگا طِلا گه هار تک خدا، شنَفت؛