1 دُما اَوَه، عیسی چَن روژی اِنوم هیال جلیلَ مَگیردیا، اَرِیَگه نِمِهِستی اِنوم هیال یهودیَه بِمینی، اَرِیَگه رِئیسَل یهود اِکِر بینی بِکُشِنی.
وخدی اِنوم شیَری آزارتونَ میَن، بِحوان ویرِ شیَریتِر. حخیختاً، موشِمئونتو، وِر اژ یَگه بتونینو بِچینون اَرِه کُل شیَرَل اسرائیل، کُر اِنسونَ مای.
مِنتائای وخدی گه باخائونَل کُرِهِهئو دی، وِتونَ یَکتِری: ”یَه صائای میراتَ. بورِن بِکُشیمی ئو میرات بِهِیمیِ هِن ووژمو.“
رِئیسَل کاهنَل ئو مَلِمَل تورات وخدی یِئونَ شنَفت، وَه دُم رئیایکا بین تاگَه اژ بِن بیَرنی، اَرِیَگه زِلِئون اَژینَ مَچیاتی، اَرِیَگه کُل جیَمیَت اژ تیَلیم دائِنی بِلُجوئیو هاتوئی.
یَسَ شاتی یحیی وخدی گه کَلِنگَل یهود، کاهنَل معبد ئو لاویَل گه خادمَل معبدِن، اژ شیَر اورشلیم کِلوکِردِن اَرِه تک تاگَه اَژی بِپِرسِنی گه «تو کیئین؟»
هیال یهودیَه وِل کِردی ئو اِدوارَه گِلاهُاردی اَرِه هیال جلیل.
یَه دوئِمین نشونَه ئو مُجِزِهی بی گه عیسی وخدی گه اژ یهودیَه هات اَرِه جلیل، اَنجوم داتی.
دُما یَه، عیسی چی اَرِه اَ کو دریاچَه جلیل هَراَ دریاچَه گه نُم تیبِریَه سی.
اَسَه یهودیَل، اِنوم عِد مِنِی اوئنَ مَهَرد، مَپِرسیائو: «اَ پیا هار کو؟»
وَه ایی حالا اَرِیَگه اژ یهودیَل زِلَئونَ مَچیا، هُیچکس اِبارَه او آشگارا قصَه نِمَهَردی.
مَر موسی شریعت ناسیَ هُمَه؟ وَه ایی حالا هُیچکُم اژ هُمَه شریعت نِمارینونَ جا. اَرِهچَه مِتو مِه بِکُشینو؟»
اَسَه، بِری اژ مردِم شیَر اورشلیم وِتو: «مَر یَه هَراَوَه نیَ گه میا بِکُشِنی؟
اَسَه یهودیَل موئِتونَ یَکتِری: «ایی پیا میا بِچو اَرِه کو گه ایمَه نِمَتونیم بِهِیمیَ دی؟ یانی مِه بِچو اَرِه تک یهودیَلی گه اِنوم یونانیَل پَشخِپِلاآ بینَ ئو تیَلیم بیَ یونانیَل؟
«مَذانِم گه آیلَل ابراهیمینو، وَه ایی حالا هاینونَ دُم کُشتِن مِنا، اَرِیَگه کلوم مِه اِنوم هُمَه جای نِری.
مِنتائای هُمَه هاینونَ دُم کُشتِن مِنا؛ مِنی گه اَ حخیختی گه اژ خدام شنَفتیَ اَرِنتو تیَریفِم کِرد. ابراهیم هُنَ کاری نَهَردی.
ئو چطور خدا، عیسیِ ناصری وَه روحالقدس ئو قدِرت مسح کِردی، هُنَ گه کُل جا مَگیردیا ئو کارَل خاصَ مَهَردی ئو کُل اونَلی گه اِ ژیر ظلم ابلیس بین، شِفا ماتی، اَرِیَگه خداءَ گَرد بیتی.