6 وخدی عیسی او دیتی گه اَر اورَه وِلائِرا بوئی ئو فیَمی گه مِدت فِرِهی کَ گه ایی دردَ بیَسیَ دچارا، پِرسی اَژی: «آیا مِت شِفا بِگِرین؟»
«چَتَ مِ اَرِنِت بِهَم؟» جوواوا داتی: «اِاِ آقا، مِم گه بیناآ بوئم.»
گِل سِئِم عیسی وِتیَ پطرس: «شَمعون، کُر یونّا، آیا دوسِم دیرین؟» پطرس اَرِیَگه عیسی اَرِه گِل سِئِم اَژی پِرسی، «آیا دوسِم دیرین؟» خُلک گیریاتی ئو جوواو داتی: «اِ خداون، تو اژ کُل چی باخَوَرین؛ توءَ مَذانین گه دوسِت دیرِم.» عیسی وِتی: «مِتیَهجی کاوِرَلِم بو.
اِنوم اونَل، پیای بی گه سی ئو هشت سال علیل بی.
پیا علیلِهَه وِتی: «آقا، کسی نِرِم گه وخدی آوَ مَجویلی، مِه باوژی اِنوم حوض، ئو تا ووژمَ مَرَسِنِم اَر اورَه، یَکیتِر وِر اژ مِه چیَس اِنوم آو.»
ئو هُیچ مخلوقی اژ چیَم خدا پنهو نیَ، بلکِم کُل چی اِ وَر چیَمَل او گه باس حساوئون بِیمیَ دُما، لُت ئو آشگارَ.
اَرِیَگه کاهن اعظم ایمَه هُنَ نیَ گه نتونی وَهگَرد ضیَفَلمو هُمدردی بِهِه، بلکِم کسی کَ گه اِ کُل لِحاظی اِجور ایمَه اِنتحو بیَ، بییَگه گنا بِهِه.